Motörhead – Aftershock
UDR Music, 2013
Normaal gesproken is een nieuwe Motörhead niet per se iets om opgewonden over te geraken, maar gelet op de instabiele gezondheid van Lemmy was ik wel benieuwd. Aftershock heet album nummer 21, daar had meer ingezeten, van de onverbetelijke krasse knar en zijn twee kompanen. The Wörld Is Yours kon ik maar matig waarderen door de futloze indruk die dat album bij mij achterliet dus veel verwachtingen had ik niet.
Aftershock is, binnen de beperkte stijlelementen van de band, een uitermate geslaagde proeve van bekwaamheid geworden. Met afstand het beste album sinds Inferno uit 2004. Het zit hem uiteraard niet in de vernieuwing, maar meer in de energie die Motörhead in de overwegend up-tempo songs weet te persen. Origineel is het allerminst, de riff uit Silence When You Speak is een zwaardere variant van Van Halen‘s Jamie’s Cryin, maar dat wordt natuurlijk niet verwacht van Lemmy en co.
Veertien nummers verspreid over een dikke drie kwartier vervelen geen moment. En dat is op de laatste platen wel eens anders geweest. Het is nog steeds de bekende rock ‘n roll en een vleugje blues met een metalgeluid, maar dan aanzienlijk overtuigender gebracht. Aftershock is dan ook een prima aanvulling ten aanzien van ‘s bands biografie. Als de levenslust die Aftershock uitstraalt op die van Lemmy himself kunnen we nog minstens tien jaar getuige zijn van dit instituut op de diverse zomerfestivals. Lekkere plaat!
Tracklisting:
- Heartbreaker
- Coup de Grace
- Lost Woman Blues
- End of Time
- Do You Believe
- Death Machine
- Dust and Glass
- Going to Mexico
- Silence When You Speak to Me
- Crying Shame
- Queen of the Damned
- Knife
- Keep Your Powder Dry
- Paralyzed
Line-up:
- Lemmy Killmister – zang, bas
- Phil Cambell – gitaar
- Mikkey Dee – drums
Links: