Mostly Autumn – The Ghost Moon Orchestra
Mostly Autumn Records, 2012
The Ghost Moon Orchestra is het tweede album van de prog rockers Mostly Autumn na hun aardverschuivende line-upwissel van begin 2010 waarbij zangeres / songwriter Heather Findlay de band verliet. Met andere woorden: Waar het vorige album Go Well Diamond Heart nog als degelijk overgangsalbum kon gezien worden, zullen de Britten nu vooral moeten bevestigen.
Het nieuwste schijfje is een conceptalbum rond één of ander fictief orkest dat teert op menselijke ervaringen, emoties… Althans dat heb ik me laten vertellen. Ik ga het hier niet uitgebreid over hebben, gezien ik meer de man ben van rechttoe rechtaan lyrics en fantasierijke verhaaltjes meestal aan mij voorbij laat gaan. Wat is echter wel kan meegeven is dat de muzikale ondersteuning met momenten een gotisch, mysterieus horrorsfeertje ademt, iets wat het verhaal ongetwijfeld goed ondersteunt.
Vanaf de eerste noten van Unquiet Tears, het bloedmooie openingsnummer, is duidelijk dat het goed zit met Mostly Autumn anno 2012. Waar gepromoveerde leadzangeres Olivia Sparnenn (voordien al backgroundzangeres van de band) zich op Go Well Diamond Heart nog vrij rustig mocht inwerken, kan ze zich nu meteen volop bewijzen. De eerste twee en halve minuut wordt ze enkel door Iain Jennings op piano begeleid en staat haar glasheldere stem nadrukkelijk op de voorgrond. Fans van het eerste uur horen het misschien niet graag, maar dit is de beste vocale prestatie die Mostly Autumn ooit leverde! De rest van het album bevestigt Olivia moeiteloos dit statement.
Het tweede nummer, Drops Of The Sun, is er zo eentje dat urenlang door je hoofd blijft spoken en toont via een duet aan dat de charmante stem van bandbrein Bryan Josh goed combineert met die van Olivia. Op de southern rocksong The Devil And The Orchestra neemt hij volledig zelf over en ook dat klinkt ondanks zijn niet wereldse zangkwaliteiten zeer aangenaam. Maar het is toch vooral wanneer het terug aan Olivia is, dat het opvalt hoe de muziek zo werd geschreven dat het talent van deze nieuwe parel volledig tot haar recht kan komen. Compositorisch gezien zal je bij Mostly Autumn ook altijd hun adoratie voor Pink Floyd blijven horen, maar The Ghost Moon Orchestra heeft het meest eigen smoelwerk van al hun platen. Nochtans kan je spreken van een mooi afwisselend album, dat stevige gitaargerichte progrock zoals bij King Of The Valley gepast afwisselt met fragiele topsongs als Wild Eyes Skies.
Mostly Autumn zal de trouwe fanschare zeker niet teleurstellen met deze plaat en laat in tegendeel zien dat de toekomst mooier oogt dan ooit. Wie dit toch eerst met eigen ogen wil zien en het concert in Zoetemeer gemist heeft, kan in december trouwens nog één van de drie Nederlandse Kerstshows meepikken.
Tracklisting:
- Unquiet Tears
- Drops Of The Sun
- The Devil and The Orchestra
- The Ghost Moon Orchestra
- This Ragged Heart
- King Of The Valley
- Things That We Notice
- Tennyson Mansion
- Wild Eyed Skies
- Top Of The World
Line-up:
- Bryan Josh – zang, gitaar, keyboards
- Olivia Sparnenn – zang, percussie
- Iain Jennings – keyboards, piano, hammond
- Andy Smith – bas
- Gavin Griffiths – drums
- Anne-Marie Helder – achtergrondzang, fluit, percussie
- Liam Davison – gitaar, achtergrondzang
Links: