Molybaron – The Mutiny

Geschreven door op 06-11-2021 om 22:59.

Molybaron is een Frans-Ierse alternatieve metalband. Frans-Iers hoor ik je denken? Wel ja, want de band werd in Parijs opgericht door de Ierse zanger/gitarist Gary Kelly. De Dubliner verzamelde een paar plaatselijke muzikanten rond zich en bracht in 2017 de debuutplaat MOLYBARON uit. Deze werd vrij goed ontvangen en katapulteerde de band naar leuke plaatsen op verschillende Europese festivals. In mei dit jaar bracht de band in eigen beheer een tweede plaat uit: The Mutiny. Deze werd echter opgepikt door Inside Out Music en Century Media, waardoor de plaat eind oktober opnieuw werd uitgebracht en deze aldus op onze radar verscheen.

De Ierse sfeer en invloed vallen onmiddellijk op wanneer je dit album beluistert. De naam Molybaron klinkt ook erg Iers natuurlijk. Moly (of Molly) is de Ierse benaming voor Mary, vandaar dat deze zo vaak terugkomt in de namen van Irish pubs en traditionele liedjes. De muziek van Molybaron heeft iets van een progressieve Dropkick Murphys en dat bedoel ik op de meest positieve manier mogelijk. Je hoeft maar eens te luisteren naar het sterk folkachtige Amongst The Boys And The Dead Flowers, of hoe Iers kan je klinken als zanger? Ideaal om te zingen in de pub, of op de dokken in Boston. Het nummer stinkt naar whisky en aardappelen en draagt dus volledig mijn goedkeuring weg. De gitaarsolo die naar het einde toe gaat domineren maakt het geheel alleen maar smakelijker.

De band zorgt trouwens voor de nodige variatie op deze plaat, want drie kwartier vrolijke Keltische muziek gaat natuurlijk vervelen om de duur. Op The Lighthouse toont Kelly bijvoorbeeld zijn gevoelige kant. Het nummer start als een trage ballade, maar al snel springt een funky basgitaar de zanger te hulp en vervelt het nummer compleet tot een progressief rocknummer. Netjes gedaan hoor. Gitarist Steven Andre krijgt naar het einde toe de kans om zijn eigen handtekening in dit nummer te krassen door er enkele lekkere gitaarriffs tegenaan te gooien. Zo staan er nog wel enkele leuke nummers op deze plaat. Het explosieve en toch funky Something For The Pain of het mechanisch klinkende That Hand That Feeds You stuwen het niveau van het album op hun eigen manier omhoog.

Deze kruisbestuiving tussen Ierse pubmuziek en Franse progrock beviel me enorm goed. De bandleden geven blijk van muzikaal meesterschap. De muziek deed me bij momenten zelfs denken aan mathrock. De opbouw en structuur van de nummers, alsook het gebruik van verschillende ritmes door elkaar, zorgt ervoor dat ik deze band moeilijk in een hokje kan steken. Om het mezelf makkelijk te maken ga ik er een grote sticker op plakken met het woord “progmetal” er met een dikke alcoholstift op geschreven. Weet echter dat deze plaat ook groove metal, hardrockriffs en zelfs atmosferische metal in de aanbieding heeft. Speciale muziek voor een speciaal publiek denk ik dan. Als deze omschrijving je aanspreekt zegt dit genoeg over jou. Beluister deze plaat dus maar!

Score:

84/100

Label:

Inside Out Music , 2021

Tracklisting:

1. Animals
2. Lucifer
3. Amongst the Boys and the Dead Flowers
4. Prosperity Gospel
5. The Lighthouse
6. Slave to the Algorithm
7. Something for the Pain
8. The Hand That Feeds You
9. Twenty Four Hours
10. Ordinary Madness

Line-up:

  • Gary Kelly – Zang, Gitaar
  • Steven Andre – Gitaar
  • Sébastien de Saint-Angel – Basgitaar
  • Camille Greneron – Drum

Links: