Post-black metal uit Polen en dit uitgebracht in eigen beheer. Moanaa heet de band, Embers is de plaat. Deze band staat niet met de kinderschoenen in metalland, hij bestaat immers al sinds 2008 en dit Embers is naast Descent (2014) en Passage (2016), dus de derde langspeler. In 2010 kwam de debuut EP uit, Moanaa. Nooit eerder raakte enig werk van deze Polen tot op de bespreektafel van Zware Metalen. Daar komt nu dus verandering in. Toch bijzonder dat wanneer je opzoek gaat naar videomateriaal van deze band, je op een of andere manier telkenmale bij Vaiana terechtkomt van Disney. Bijzonder! Toch?
Nu, het zijn geen vrolijke deuntjes die je op deze plaat te horen krijgt. Met Nothing wordt er direct een duidelijk statement gemaakt. Wat bij de start eerder als post-hardcore aanvoelt, keert zich meer in de richting van black metal met een post – en – core saus bij verder luisteren. Het einde van Nothing is zo toch behoorlijk gevoelig dankzij de slepende, sleurende melodie die de heren hier op het strand draperen. Rustig kabbelend start Lie, door vervolgens subtiel een rollend dubbel basritme te steken onder de eerste maten lijkt het wel of er toch wat deining lijkt te komen in het water. Het blijft echter niet bij deze momentopname. Moanaa laat in dit negen minuten durend epos wel horen van welke markten men thuis is. Van rustig kabbelend, tot smerig slepend tot een blackblastescapade, het passeert allemaal de revue.
Triad is ook zo een nummer dat komt en gaat, alsof er eens eb dan weer vloed is. Er wordt ruim tijd gemaakt om met behulp van onder andere cleane zang het water te laten wegtrekken, al zacht dansend worden er figuren achterlaten in het natte zand. Op een bepaald moment verandert het weer, troepen donkere wolken zich samen en lijkt dit het signaal te zijn voor de golven om brutaler te worden. Agressieve zangpartijen op een achtergrond van een dynamische melodielaag is de wijze waarop dit alles muzikaal wordt gebracht. Ook hier wordt er een meer dan typische blackmetalblast gebruikt die verder toch wat wedijvert met een kletterende bas.
Het vervolg van de plaat neemt eigenlijk alle bovenstaande elementen mee. Te onthouden verder zijn het erg uitgebalanceerde Inflexion, dat me wat aan Alcest doet denken. Het golvende, monotoon dynamische Expire is een instrumentaaltje. Dan krijg je met het titelnummer Embers, nog een licht stormachtige door screams overladen afsluiter te horen.
Op zich een redelijk boeiende release van dit vijftal. Je hoort en voelt de maturiteit die deze band aan de dag legt. Voor mij kon het hier en daar toch net iets agressiever maar dat is natuurlijk persoonlijke smaak.
Score:
70/100
Label:
Eigen Beheer, 2021
Tracklisting:
- Nothing
- Lie
- Triad
- Inflexion
- Expire
- Embers
Line-up:
- K- Vass – Zang
- Łukasz Tomiczek – Bas
- Kamil Gębala – Drum
- Maciej Kosarz – Gitaar
- Łukasz ‘cHooDy’ Kursa – Gitaar
Links: