Deze EP dateert al van maart vorig jaar, maar is beslist de moeite van het recenseren nog steeds waard. Moрoк (lees: Morok), afkomstig uit Oekraïne, is niet direct een bekende naam. Deze band uit het niet-zo-verre-noordoosten is dan ook nog behoorlijk jong (het eerste wapenfeit, de langspeler And I walk among the shadows…, dateert pas uit 2015). Toch is het mogelijk dat de naam Severoth, het brein achter dit éénmansproject, ergens een belletje doet rinkelen. Deze brave man is namelijk ook de drijvende kracht achter Bezmir, dat in 2017 met Void naar mijn bescheiden mening een zeer geslaagd, duister pareltje heeft afgeleverd. Waar Bezmir op zoek ging naar het donkerste zwarte gat van het universum (en daar wonderwel in slaagde ook), blijft Moрoк mooi met beide voeten in de Oekraïense modder steken. Dat het hier om bosgrond gaat, mag alvast blijken uit het sparrige bandlogo.
Met een dergelijke albumtitel en ditto hoes is het niet moeilijk te voorspellen wat Carpathian Fullmoon Ritual voor ons in petto heeft: koude, doodse en mistige black metal die recht uit een somber, schemerig woud lijkt te komen, het liefst nog bedekt met een dik pak sneeuw. Moрoк is Oekraïens voor duisternis, en dat is duidelijk te horen. Geen gedoe met symfonische intro’s of een geleidelijke opbouw van de spanningsboog: Carpathian Fullmoon Ritual raast al na enkele seconden je gehoorgang tegemoet als een allesverwoestende sneeuwlawine. Part I (er was duidelijk geen creativiteit meer over voor catchy titels) start met een eenvoudige riff die gaandeweg verder ontwikkeld en uitgebreid wordt, terwijl de drums meedogenloos blijven inhakken op je trommelvlies. Halfweg is er dan even een korte adempauze en wordt een tweede, delicater thema aangebracht (dit doet me heel erg denken aan Windir), waarna de sneltrein zich weer op gang trekt. Severoth klinkt ondertussen als een gekwelde bosgeest met onderkoelingsverschijnselen en dat is denk ik ook zowat de sfeer die dit album wil overbrengen. Part II brengt nieuwe melodieën met zich mee, maar boet niets aan intensiteit in en blijft voortrazen tot het bittere, koude einde. Complex is het allemaal niet, maar ‘less’ is hier zonder twijfel heel wat ‘more’. Door de variatie aan melodieën, verschillende tempowisselingen, spokende synths en af en toe een kort rustmomentje blijft het geheel hoe dan ook steeds interessant en verteerbaar. De ijzige krijs van Severoth past perfect bij deze muziek en ligt ook op een vreemde manier aangenaam in het gehoor. Al versta je geen jota van wat er geschreeuwd wordt, de kille atmosfeer die over deze muziek hangt laat niets aan de verbeelding over.
Het laatste deel (Part III, jawel) zorgt voor het perfecte tegengewicht na al dat grof geweld. Weg zijn de gitaren, weg is de schreeuw. Wat overblijft is een dromerige passage die beelden oproept van een nachtelijk sneeuwlandschap. Je hoort de wind tussen de bomen waaien en de ijskristalletjes glinsteren op de dennentakken. Het ritueel is ten einde en het bos blijft eenzaam en verweesd achter.
Dit korte maar intense, stijlvolle werk is een absolute aanrader voor liefhebbers van de winter (het is tenslotte volop winter) en klassieke black metal zonder al te veel poespas. Severoth is er in geslaagd om een heel sfeervol album af te leveren dat volledig in evenwicht is en dat alle elementen van oude-school black metal bezit, zonder duf te klinken. Nee, dit klinkt fris en overtuigend!
Label:
Eigen beheer, 2018
Tracklisting:
- Carpathian Fullmoon Ritual Part I
- Carpathian Fullmoon Ritual Part II
- Carpathian Fullmoon Ritual Part III
Line-up:
- Severoth – Stem, alle instrumenten
Links: