Caliban meets Disarmonia Mundi, dat is de beste beschrijving voor het eerste album Traumwelt van Mediøkrist, een nieuwkomer in de metalcorescene. De gasten komen uit Krefeld en Duisburg, Duitsers dus. Alle teksten zijn in hun moedertaal geschreven en dat vind ik altijd bruut klinken. De band hangt een soort van post-modern concept op en probeert zo alle wereldse problemen kortbij of veraf te vervatten. De teksten worden naar je toe gescreamd, gegrunt, gespuugd en gezongen door de dubbele brulboeicombinatie Phil en Patrick. Die vullen elkaar perfect aan. De ene doet de brute lijnen de andere de cleane stukken. Even wennen wel in het begin, maar het plakt.
Na een korte intro (Eleos) wordt er een verzameling van metalcorenummers op je losgelaten die erin gaan als zoete koek of, zoals ik ooit in een oudere review las, erin gaan als poepsnoepjes. Lekkere groove, vette breaks, melodische sausjes, niet te veel maar net genoeg gefrunnik en gefriemel op de synth/het keyboard, stampende en pompende bas- en drumlijnen. Dit alles in combinatie met de brulboeitandem waar ik hierboven al over sprak. Veel nieuwe zaken hoor je niet, wereldschokkend is het allemaal niet maar wel lekker.
Besluit: opsteken die raketjes en je pijntjes verdwijnen voor enkele ogenblikken! En als de pijn terugkomt, duw je er opnieuw een paar binnen.
Score:
80/100
Label:
Timezone, 2019
Tracklisting:
- Eleos
- Monochrom
- Median
- Traumwelt
- #Danke Menschheit
- Phobos
- Katharsis
- Hypokrisie
- Neo Homo Superior
- Spiegel
- Omen
- Exitus
Line-up:
• Phil – zang
• Patrick – zang
• Marvin – gitaar
• Kevin – gitaar
• Julian – bas
• Patrick – drum
Links: