Marty Friedman – Inferno
Prosthetic Records, 2014
De carrière van Marty Friedman beslaat een mooie catalogus, uiteenlopend van solo cd’s, een samenwerking met Jason Becker (Cacophony), enkele klassiekers opgenomen met Megadeth en (iets minder relevant voor de metalliefhebbers) zijn poppy/Japanse cd’s. Je kunt veel van hem zeggen maar twee dingen staan als een paal boven water: veelzijdig is hij wel en gitaarspelen kan hij als een van de besten.
Op Inferno lijkt Marty Friedman de tijd een dikke 25 jaar terug te zetten. Het materiaal sluit namelijk vrijwel naadloos aan op zijn eerste solo cd Dragon’s Kiss. Opener en het daaropvogende Resin worden gekenmerkt door zijn typische oosters klinkende solo’s. Dat hij 294.673.478.923 noten per minuut kan spelen weten we inmiddels wel. Het is daarom des te indrukwekkender dat de melodie op Inferno de boventoon voert.
De veelzijdigheid komt aan bod in Wicked Panacea. Hierin lijkt hij een flamenco-duel uit te vechten met Rodrigo y Gabriela. Steroidhead staat bol van de arpeggio’s en ook hierin wordt niet de hele tijd op topsnelheid gemusiceerd hetgeen ervoor zorgt dat de muzikale kwaliteiten nog beter uit de verf komen. In I Can’t Relax mag Danko Jones het vocale gedeelte voor zijn rekening nemen. Een geslaagde samenwerking die een felle rocksong oplevert.
De vreemdste eend in de bijt vormt Meat Hook waarin een saxofoon voorbijkomt. Jørgen Munkeby bespeelt hem en dit levert een zeer expirimenteel en bij vlagen psychedelisch nummer op. Alsof Shining op 78-toeren wordt afgedraaid. Undertow daarentegen is het absloute pareltje van Inferno. Prachtige en rustige solo’s, goed opgebouwd en heerlijk melodieus. Gregg Bissonette en Tony Franklin begeleiden dit nummer op meesterlijke wijze.
Het drumgeluid klinkt soms plastic-achtig maar het siert Marty dat hij de gitaar in de mix laat liggen in plaats van snoeihard vooraan in de mix te zetten. Zijn gitaarmaatje van weleer (de al genoemde Jason Becker) wordt eveneens geeerd middels Horrors, een nummer waar Becker zijn bijdrage aan heeft geleverd en onmiskenbaar zijn muzikale handtekening draagt. Voor de fans van de hardere, gitaargeoriënteerde platen waar Friedman op meespeelt is dit verplichte kost.
Tracklisting:
- Inferno
- Resin
- Wicked Panacea
- Steroidhead
- I Can’t Relax
- Meat Hook
- Hyper Doom
- Sociopaths
- Lycanthrope
- Undertow
- Horrors
- Inferno (Reprise)
Line-up:
- Marty Friedman – Gitaar
Links: