Marcel Coenen – Guitartalk
Lion Music – 2003 (re-release)
Als voorproefje op de release van het (althans door mij) lang verwachtte debuutalbum van Sun Caged brengt Lion Music de solo cd van meestergitarist Marcel Coenen opnieuw uit, ditmaal aangevuld met een drietal extra nummers.
Marcel Coenen is ontegenzeggelijk een van de beste gitaristen die ik ooit aan het werk gezien heb en daarnaast is het ook nog eens een bijzonder sympathieke kerel. Een geweldige muzikant zonder kapsones die leeft voor zijn muziek. Daarom is het ook niet verwonderlijk dat Marcel al sinds jaar en dag een van de uithangborden is van het gerenommeerde merk Ibanez. Als sinds klein jochie verknocht aan de 6 (en tegenwoordig 7) snaren heeft Marcel inmiddels al een respectabel aantal albums en demo’s uitgebracht als gitarist in onder meer Sun Caged, Form, Lemur Voice, Fifth, Speedica en voor zangers als Hubi Meisel en op diverse tribute cd’s. En alsof dat nog niet genoeg is, heeft zo’n beetje elke kundige metalgitarist in Limburg en omstreken de fijne kneepjes van het gitaarspel door gitaarleraar Marcel onder de knie gekregen en speelt Marcel in de cover/tribute bands Time Machine (een Joe Satriani tributeband met de leden van Sun Caged) en Stormrider (jaren ’80 thrash metal).
Deze solo cd laat vanaf het eerste moment horen dat Marcel zijn vak meer dan verstaat. De onnavolgbare en tegendraadse solo’s, shred-stukken, arpeggio’s, sweeps, taps en chromatische toonladders volgen elkaar in rap tempo op in nummers als “Independence Day”, “Race Against Time” (Marcel speelt hierin zelfs zo snel dat ik me echt serieus afvraag of hij de trein moest halen na de opnames), “Fusion” en “Rebel”. De gekke bekken die hij hierbij doorgaans live trekt, denk ik er gemakshalve maar even bij. In ballads als “Inner Alchemy”, “The Wet Season”, “Fairy Tale” en het nieuwe “Morya” laat Marcel horen dat snelheid, sublieme techniek en gevoeligheid (met name de dubbele gitaarlijnen in combinatie met de toetsen) perfect hand in hand gaan. En als de CD dan aan zijn einde gekomen is, kan denk ik eenieder niets anders doen dan concluderen dat Marcel Coenen tot de groten der aarde behoort en rustig in het rijtje Malmsteen, Petrucci en Satriani genoemd mag worden, vele gitaristen een illusie armer achterlatend. En dan te bedenken dat het gros van dit materiaal alweer stamt uit de periode 1989-1998…
Wat ik persoonlijk als nadeel ervaar is dat de drumpartijen uit een drumcomputer komen. Met name het hi-hat en ride geluid gaan op den duur toch wat irriteren en dat terwijl er speeltechnisch (of moet je in zo’n geval spreken van programmeertechnisch?) absoluut niks op aan te merken valt. Marcel kondigt op zijn website al de opvolger van “Guitartalk” aan en tot mijn grote vreugde heeft hij hiervoor behoudens een toetsenist (geïnteresseerden mogen contact opnemen) een complete band weten te strikken. Geeft het geheel in mijn ogen toch wat meer cachet en ik ben er heilig van overtuigd dat ook van deze opvolger de vonken af zullen spatten. Ik ben in elk geval nu goed opgewarmd dus laat nu ook de debuutplaat van Sun Caged maar komen. Gaat dit horen, maar vooral: gaat dit eens zien!
Tracklist:
- Independence Day
- Race Against Time
- Inner Alchemy
- Fusion
- Rebel
- Fairy Tale
- Anthem
- The Wet Season
- Shoreline
- Moyra
- Move That Groove
- Endless
Links: