Mandragora – Carnal Cage
SG Records, 2012
Met zijn cheesy artwork en veelvoorkomende naam (er zijn maar liefst tien bands te vinden die zich Mandragora noemen), zou je wel eens de indruk kunnen krijgen dat Mandragora een vrij saai, doorsnee melodeath-bandje is. En raad eens? Dat is het ook. Van de standaard riffjes tot het monotone gegrunt, we hebben het allemaal al eens eerder gehoord.
Er is werkelijk niets creatiefs te vinden aan Carnal Cage. Geen interessante riffjes, geen verrassende song-structuren, zelfs geen leuke gimmick die iets van een eigen gezicht aan de sound van Mandragora toe kan voegen. En wat is er met die drums? Als ik niet beter wist zou ik denken dat het een drumcomputer was.
Toch is Carnal Cage geen echt slecht album. De vocalen zijn best sterk, en ook het gitaarspel klinkt niet eens zo heel verkeerd. Helaas is dit niet genoeg om tot een voldoende te stijgen. Als men veel meer aandacht besteedt aan songwriting en het krijgen van een eigen geluid, zou het volgende keer wel moeten lukken.
Tracklisting:
- Masquerade
- In Doubt
- Desolated Fields
- Unconsciousness
- Curse of Existence
- Walk to Fall
- The Unknown
- Sand and Dust
- After (instrumental)
Line-up:
- Rimas Ganseniauskas – Guitars
- Kiril Demjanenko – Guitars
- Vilius Stasauskas – Drums
- Almantas Jasiunas – Bass
- Grazvydas Zujus – Vocals
Links: