Maiden uniteD – The Barrelhouse Tapes

Vorige maand deden we verslag van de luistersessie van het nieuwe album van Maiden uniteD. Voor de achtergronden bij The Barrelhouse Tapes, waaronder de titel van de plaat, verwijzen we graag naar dat artikel. Bij eerste beluistering kon in ieder geval al één belangrijke conclusie worden getrokken: waar de band op voorgaande releases al een eigen stijl leek te hebben gevonden voor zijn Iron Maiden-covers, zocht men nu duidelijk naar nieuwe invalshoeken. Dat brengt risico’s met zich mee en bandleider Joey Bruers was dan ook best zenuwachtig om de plaat los te laten op het publiek.

Nu we de plaat een aantal malen hebben kunnen beluisteren concluderen we dat de genomen risico’s grotendeels goed uitpakken. De fraaie Hammond/Rhodes-partijen van Leon den Engelsen maken van Wasting Love een van de hoogtepunten van de plaat. Fijn vloeiend nodigen ze uit om achterover te gaan zitten en je ogen dicht te doen om eens goed te luisteren. Eenzelfde dromerig effect heeft de zachtjes aangeblazen trompet van jazz-grootheid Eric Vloeimans in Powerslave. Op de lekker jazzy uitvoering van Phantom Of The Opera laat Vloeimans zich dan weer iets meer gaan. Het is waanzinnig knap wat de man hoorbaar improviserend “even” over de muziek heen rifft.

En zelfs als de keuze voor een country-uitvoering van Number Of The Beast in eerste instantie niet meer lijkt dan een noviteit begint het kwartje na een aantal malen draaien dan toch te vallen. Enige bedenking die we hebben is de kampvuur-/minstreeluitvoering van Alexander The Great. De tekst van het nummer is feitelijk niet veel meer dan een opsomming van geschiedkundige gebeurtenissen en dat leent zich niet echt om een dergelijke verhalende uitvoering te dragen. De triest stemmende piano in het nummer is wel heel fraai.

Maar uitvoeringen van Iron Maiden-nummers staan of vallen natuurlijk met de de zang en ook die zit wel goed, of wat dacht u dan met namen als Doogie White (onder andere ex-Ritchie Blackmore’s Rainbow en Yngwie Malmsteen’s Rising Force) en Frank Beck (Gamma Ray)? Het eerder genoemde Wasting Love klinkt door de losjes gezongen zanglijnen van White wat grungy, een feel die misschien niet iedere Maiden-fan zal liggen maar het nummer prima past. Op Back In The Village en Phantom Of The Opera (een tweede hoogtepunt) gaat de zang van Beck op momenten wat meer richting die van Dickinson zelf hoewel Beck soms ook zijn kopstem opzoekt. “Oerzanger Jeroen” die met de band het theater in zal trekken staat eveneens zijn mannetje. Zijn moment komt vooral op het percussiegedreven Montsegur. De bijtender stem van Jos Severens (Up The Irons) geeft dan weer kleur aan fijne versies van Powerslave en Sanctuary. Op laatstgenoemde track en op Phantom Of The Opera horen we zelfs voormalig Iron Maiden-gitarist Dennis Stratton op de zes snaren.

Met openingstrack Tavern: The Last Bow staat er overigens een primeur op het album: een eigen song. Het door Bruers geschreven nummer ligt echter onder het geluid van een rumoerig kroegpubliek en is bovendien instrumentaal zodat het moeilijk is hier een goed beeld van te krijgen. Veel minder lastig is het om een beeld te vormen van de laatste track. Caught Somewhere In Time is een moody en indringend hoogtepunt. Afwisselend gezongen door Doogie White, een indrukwekkende Eszter Anna Baumann (Ann My Guard) en Jos Severens wordt het een bijna klassiek zangstuk dat zodanig pakkend is dat je er ’s avonds mee naar bed gaat om er ’s ochtends weer mee op te staan. Van mij mocht het nog veel langer duren en het zou me niet verbazen als dat ook precies wat Bruers met deze song in gedachten heeft.

The Barrelhouse Tapes is meer dan “maar” een coverplaat. Het is een met hart en ziel gemaakt album dat door de eigenzinnige aanpak een mooie andere kijk geeft op (en soms zelfs iets toevoegt aan) de originelen.

Label:

Yazmine Park, 2019

Tracklisting:

  1. Tavern: Take The Last Bow
  2. The Number Of The Beast
  3. Back In The Village
  4. Alexander The Great
  5. Wasting Love
  6. Powerslave
  7. Stranger In A Strange Land
  8. Phantom Of The Opera
  9. Montsegur
  10. Sanctuary
  11. Caught Somewhere In Time

Line-up:

  • Doogie White – Vocalen
  • Frank Beck – Vocalen
  • Jeroen Voogd – Vocalen
  • Jos Severens – Vocalen
  • Eszter Anna Baumann – Vocalen
  • Dennis Stratton – Gitaar
  • Bart Hennephof – Gitaar
  • Daan Janzing – Gitaar
  • Martijn Balsters – Gitaar
  • Polle van Genechten – Piano
  • Leon den Engelsen – Orgel
  • Dirk Bruinenberg – Drums
  • Tom Heijnen – Drums
  • Eric Vloeimans – Trompet
  • Joey Bruers – Basgitaar, piano en gitaar

Links: