Lychgate – The Contagion In Nine Steps

Geschreven door op 23-06-2018 om 23:13.

Lychgate is terug met het album The Contagion In Nine Steps. Nummer drie inmiddels alweer van de Londenaren. Het moet gezegd worden dat dit album al een paar maanden uit is en dat deze recensie al veel eerder geschreven had moeten worden, maar verscheidene redenen hielden dit tegen. Toch is één van die redenen óók het album zelf, want The Contagion In Nine Steps is niet per definitie een album dat makkelijk weg luistert. Vele luisterbeurten waren dan ook nodig om een mening te vormen over deze nieuwe schijf en nog steeds heb ik moeite om goed onder woorden te brengen wat dit album zo uitzonderlijk maakt.

Opener Republic wordt ingeleid met een toetsenspel dat erg symfonisch aandoet. Maar het is het veelvuldige gebruik van kerkorgels in combinatie met de zware doomriffs die het een epische saus geven. Ook op tekstueel vlak is Republic een sterk nummer dat zijn inspiratie put uit de utopie van vrijheid, de vrijheidsparadox, waarin onbegrensde vrijheid de mens tevens leidt naar zijn eigen slavernij.

Bij een albumtitel als The Contagion In Nine Steps verwachte ik persoonlijk ook negen nummers, maar het zijn er echter zes. Nummer twee, Unity Of Opposites, wordt geopend met een dreigend intro en naarmate het vordert, wordt het vooral gedragen door de verschillende gitaarpartijen die de revue passeren. Maar ook het zangkoor vormt een belangrijk element in dit nummer. Op tekstueel vlak wordt er volop gefilosofeerd over het concept van waarheid en waar deze tussen twee werelden zit. ‘’Barbarism is alive’’, met die woorden eindigt het derde nummer, Atavistic Hypnosis, één van de persoonlijke favorieten, welke met een kleine negen minuten op de klok ook meteen behoort tot één van de twee langste nummers van dit zesluik. De constant dreigende toon van een naderend einde van een beschaving wordt versterkt met grunts en gedempt blackmetalgekrijs om vervolgens af te wisselen naar een meerstemmige zang, dat op zijn beurt weer erg kerkelijk klinkt. En als dit nog niet voldoende variatie biedt, wordt er ook nog een traditionele (lees: normale) zangpartij aan toegevoegd, totdat de strot weer zwart spuwt. Waar bij Unity Of Opposites de variatie zat in de muzikale constructie, treffen we het bij Atavistic Hypnosis aan in de vocalen, waardoor het zowat op een metalopera gaat lijken.

Hither Comes The Swarm is een andere favoriet, dat een zeer log gitaarluid kent en een beeld schets van een wereld van nihilisme en anarchie. Kerkorgels worden bruut verstoord, wanneer plots het tempo flink wordt opgeschroefd. Een overdonderend nummer, waarin de muziek en het tekstuele thema elkaar perfect tegenkomen. The Contagion is zo’n nummer, waarover ik eerst van mening was dat het toch de pech heeft dat het na vier ijzersterke nummers komt en in vergelijking met die vier er niet echt uitspringt. Maar naarmate ik meer luisterde, begon ik deze mening bij te stellen. Met een duur van net onder de negen minuten is dit nummer het langste. Al kabbelt het eigenlijk te lang door na de eerste helft, maar met een eerste helft welke wel degelijk sterk is. Hierin vinden we nog een mix van sfeervolle death/doom met blackmetalinvloeden. Maar bij het slot vervliegt toch wat de concentratie, welke wel wordt teruggepakt wanneer er afgesloten wordt met een draaiende muziekdoos. Afsluiter Remembrance heeft een somber, depressief geluid en geldt als een wat kalme afsluiter. En Lychgate eindigt hiermee met een visioen van rennende paarden die vluchten, terwijl een naderend leger zijn opmars maakt richting het creëren van vergiftigde weides.

Zoals gezegd is The Contagion In Nine Steps geen makkelijk album. Het is geen tussendoortje voor op de achtergrond. Het is duister, maar toch verfrissend. Niet aangrijpend, maar wel treffend en punctueel. Met een duidelijke visie, maar die nog steeds erg lastig te omschrijven valt. Een album dat een perfect beeld schetst van zijn tijd!

Score:

80/100

Label:

Blood Music, 2017

Tracklisting:

  1. Republic
  2. Unity Of Opposites
  3. Atavistic Hypnosis
  4. Hither Comes The Swarm
  5. The Contagion
  6. Remembrance

Line-up:

  • A. Chandler – Vocalen, Gitaar
  • D. Lindsley – Gitaar
  • J.F. Vallely – Drums
  • K. Webb – Bas
  • C. Young ‘’Vortigern’’– Gitaar, Piano, Vocalen

Links: