Lvthn – The Devil’s Bridge

Geschreven door op 05-09-2025 om 23:45.

Ik noem het een schande dat ik dit Belgische blackmetalcollectief nog niet heb weten draaien op mijn tafel. Lvthn‘s eerste album dat in 2016 uitkwam via Fallen Empire Records, Eradication Of Nescience is me ontgaan, maar collega Al Foet gelukkig niet. Er bleken al heel wat demo’s en ook splits met onder andere Lluvia en Häxenzjirkel te circuleren ook. Ja, noem het maar een driedubbele schande dat ik deze niet gehoord heb. Gelukkig is er nu plaat twee en komt die via het Duitse Amor Fati Productions: een label gekend voor kwaliteit.

Laten we hopen dat The Devil’s Bridge – want dat is de titel van de tweede plaat – een brug maakt tussen het oudere en meest recentere werk, tenminste als ik collega Al Foet mag geloven. Het hele album richt zich tot Lucifer, de Slang, de Black Flame en de nummers kunnen beschouwd worden als ingevingen die dit creatuur, deze overtuiging moeten eren. Het komt dus uit de diepste zielenroerselen van de bandleden. Kark van Dødsengel komt dit geheel nog eens kracht bijzetten. Ik lees dat het geheel al werd geconcipieerd in 2019 en vervolgens over zes jaar werd verfijnd. Kom, we stappen samen de brug over…

Een gitaarpartij die opdoemt vanuit de diepte, een hemelteisterende schreeuw, brutaal drumwerk: met al deze ingrediënten samen opent A Malignant Encounter – The Servant op een relatief bezwerende eerder occult, ritualistische, monotone wijze. Het komt wel goed binnen moet ik zeggen. Het productionele kader is voor dit type black metal lekker groezelig, krasserig maar op één of andere wijze dan ook weer helder. Ik vraag me af in welke studio deze brave heerschappen de muziek op plaat hebben weten vastleggen. De black metal van deze Belgen kleurt Scandinavisch, wat Fins ook maar er is ruimte genoeg voor eigen invulling. Neem nu dat heerlijke schuifrifjessalvo in A Malignant Encounter – The Master.

Het mag ook geschreven worden dat de vocalen, wie het ook mag uitvoeren van onderstaanden, zeer goed zijn. Heerlijk glibberig, vettig en brutaal maar tegelijk doorleefd en doorspekt met heel wat donker gevoel. Een nummer als Sum Quod Eris of het erg sterke Mother Of Abominations zijn daar goede voorbeelden van. De black metal die dit collectief laat horen is venijnig, giftig, tochtig en vochtig. Dit om maar te stellen dat een knipoog naar grotere namen in het genre gemaakt wordt. Nochtans is een vergelijking in eigen land betreffende de occulte, ritualistische insteek met een Ars Veneficium of een Serpents Oath, nochtans zijn deze laatste lang niet zo brutaal als Lvthn, te maken.

Niet alleen in Nederland maar ook in ons Belgenland zitten er diep verscholen in krochten, spelonken en holen heel wat blackmetalbands verstopt. Het is aan ons om deze in het licht te zetten althans spreekwoordelijkewijze dan. Dit Lvthn heeft met zijn tweede album, The Devil’s Bridge alvast de overkant gevonden.

Score:

80/100

Label:

Amor Fati Productions, 2025

Tracklisting:

  1. A Malignant Encounter – The Servant
  2. A Malignant Encounter – The Master
  3. Cacodaemon
  4. Sum Quod Eris
  5. Grim Vengeance
  6. Mother of Abominations
  7. The Devil’s Bridge

Line-up:

  • ZD
  • DS
  • DH
  • CV
  • KW

Links: