Ars Veneficium – The Lurking Shadow Of Death

The Lurking Shadow Of Death is de opvolger van de in 2020 verschenen blackmetalplaat Usurpation Of The Seven en het album daarvoor: The Reign Of The Infernal King (2016). Het blackmetalgezelschap Ars Veneficium bestaande uit S. en Ronarg, zijn al lang geen nobele onbekenden meer in het Vlaamse blackmetallandschap en ver daarbuiten. S. kennen we onder andere als platenbaas van Immortal Frost Productions. Ronarg is bekend van werk in Bloedmaan, Ronarg en Antzaat. Hij is natuurlijk ook nog altijd een erg begenadigd artworker getuige ook de hoesontwerpen van heel wat platen in blackmetalland.

Op de drumkruk is al menigeen gaan zitten in het verleden. Voor deze plaat wisten de beide heren echter niemand minder dan Agrypnie en Theotoxin‘s vellenmasseerder te overtuigen: Flo Musil. Alzo kan je er natuurlijk prat op gaan dat de Duivelse black metal een perfect gemillimeterde drumsound zal meegekregen hebben. Besmeur jezelf met het bloed van ik weet niet wat, haal de zwarte en witte paint uit je stoffige kast want als de gehele plaat knalt als het onderstaande nummer, Eye To Eye With The Devil, dan kan het toch niet meer mislopen.

Death Is Light, wat een waarheid als een koe is trouwens, start met een magistrale blastmelodie. Het nummer is zo giftig en venijnig als de pest en door die perfect gemillimeterde blastbeat en de innovatieve ritme’s op de schuifriffjesparade rond minuut drieënhalf en op het einde, kan je wel stellen dat dit een bijzonder degelijk vettig en groezelige opener is. Eye To Eye With The Devil laat opnieuw horen dat ijskoude melodische partijen aan hoge snelheid het hem toch altijd wel doen. Gelukkig wordt er vlotjes met verschillende ritmewisselingen gewerkt en kan de heer Musil zo laten zien dat hij niet voor niks de plek op de drumstoel toegewezen heeft gekregen. Productioneel staat de zang wel iets te prominent in de mix maar kom niet zeuren gewoon doorluisteren. De heer Musil is niet de enige die aan zijn lederen vest werd getrokken om aan dit bijzonder goede album mee te werken. Ook Nornagest van het alombekende Enthroned doet zijn boosaardige duit in het zakje en dit op het enige Nederlandstalige (of hoor ik ook een spoortje Frans?) nummer op deze plaat, De Glorie Van Dood. De interactie die zo ontstaat op vocaalvlak tilt het nummer naar ongekende hoogtes. En stopt het dan met de gasten? Nee hoor, niemand minder dan Anders (Necrophobic) stelt zijn keelklanken ten dienste van My Tomb Under The Stars. Ook hier weer is dit een meerwaarde. De strot van S. brengt op gebied van frasering weinig afwisseling, wat geen minpunt is trouwens, doch dit wordt door Anders karakteristiek aangevuld. Zo krijg je een bijzonder sterk nummer.

Daartussen staat dan het oerdegelijke One With The Cosmos maar ook Into The Void. In dit laatste nummer wordt er in zijn eerste klanken wat gas teruggenomen, het geeft je wat tijd om in een leegte te kijken terwijl de heer S. de oeh’s en ah’s niet kan inhouden. Wees vervolgens alert want een knotterende bas legt direct een fundament voor een nummer dat in zijn geheel erg opzwepend in elkaar steekt. Je brult vrij eenvoudig de titel van het nummer enkele seconden later mee. Verder onthoud ik nog dat op afsluiter Pale Image Of I, Beëlzebub hoogst persoonlijk nog even langswipt. Wat een salpeterzurig nummer!

Je kan dus rustig stellen dat dit Belgische Ars Veneficium met The Lurking Shadow Of Death na vier jaar terug op het voorfront staat. Hopelijk is dit een voorbode voor een rits aan liveoptredens want het wordt nog eens tijd deze illustere heren aan het werk te zien. Ik ben benieuwd wie dan de line-up zal vervolledigen. Erg sterke plaat volgepropt met ijselijke melodieën!

Score:

85/100

Label:

Immortal Frost Productions, 2024

Tracklisting:

  1. Death Is Light
  2. Eye To Eye With The Devil
  3. De Glorie Van Dood
  4. One With The Cosmos
  5. Into The Void
  6. My Tomb Under The Stars
  7. Pale Image Of I

Line-up:

  • S – Zang
  • Ronarg – Gitaar, bas
  • Flo Musil – Drum (sessie)

Links: