Lord Of The Lost – Judas

Dit keer begeef ik mij op een ander pad dan gebruikelijk het geval is. Een waarschuwing vooraf is wellicht op zijn plaats. Deze review gaat over het dubbelalbum Judas van de gothic metalband Lord Of The Lost. Geen snoeiharde death- of black metal, maar uitgesponnen theatrale en majestueuze metal met hints naar elektronische rockmuziek.  Met een totale lengte van ruim 104 minuten is het een mammoet van een uitgave die nogal wat van de luisteraar vergt.

Judas is een erg verhalend conceptalbum geworden over Jezus zijn meest gedisciplineerde (jazeker!) volgeling. En dan vooral belicht vanuit Judas zijn perspectief, op basis van conversaties tussen hem en Jezus die ook wel de Gospel Of Judas worden genoemd. Een wat andere inkijk dan het Bijbelse Nieuwe Testament ons voorspiegelt. Desalniettemin geeft bandleider Chris “The Lord” Harms aan dat het album geen poging is om Judas eer aan te doen of in enige rehabilitatie te voorzien. Doe er dus mee wat je wilt.

Onwillekeurig moet ik tijdens het beluisteren van dit album aan musicalachtige opvoeringen denken en aan een kwaadaardige melancholische voorstelling van The Passion Of Christ. In eerste instantie gaat het eerste deel Damnation vrij stevig van start met het nummer Priest, waarna er ook veel ruimte is voor beduidend rustiger werk. Koorgezangen en strelende cellopartijen wisselen elkaar af. Het stemgeluid van Chris is echt een klasse apart, strelend voor het oor met zo nu en dan een lekker rauw randje. Af en toe waagt de man zich aan een donkere uithaal of schreeuw, wat de afwisseling alleen maar ten goede komt.

Niet ieder nummer op deze dubbelaar is even sterk. Soms dreigt de band wat te verzanden in gezapige stukken muziek die teveel uitgemolken worden. Als gitaarliefhebber moet je hier ook niet al teveel van verwachten. De piano, synthesizer en elektronica hebben het hier echt wel voor het zeggen. Het drumwerk is vrij ingetogen, maar wel met gevoel voor smaak. Het tweede deel, Salvation, brengt wat dat betreft het meest spannende, zowel qua muziek als verhaallijn. Je hoort dat die twee zaken elkaar mooi completeren. Het zijn zoals gezegd meestal geen wilde headbangsessies, maar meedeiners, dansers en neuriënde mineurders. Volgt u mij nog? Denk eind jaren ’80, begin jaren ’90, toen het nog geoorloofd was om je op een volstrekt abnormale manier voort te bewegen op de dansvloer. Dat gezegd hebbende laat The Ashes Of Flowers wel een meer ongepolijste kant van Lord Of The Lost horen, met een fraaie keelschuring van Chris en stevig drumwerk.


Ik zou deze schijf aanslingeren als je zin hebt om mooie muziek te luisteren. Normaal gesproken luister ik vooral naar lelijke muziek, maar ter afwisseling doet Judas prima dienst. Luistertips zijn For They Know Not What They Do, The Heart Is a Traitor, The Gospel of Judas, A War Within.

Score:

80/100

Label:

Napalm Records, 2021

Tracklisting:

CD1: Damnation

1. Priest
2. For They Know Not What They Do
3. Your Star Has Led You Astray
4. Born with a Broken Heart
5. The 13th
6. In the Field of Blood
7. 2000 Years a Pyre
8. Death Is Just a Kiss Away
9. The Heart Is a Traitor
10. Euphoria
11. Be Still and Know
12. The Death of All Colour

CD2: Salvation

1. The Gospel of Judas
2. Viva Vendetta
3. Argent
4. The Heartbeat of the Devil
5. And it Was Night
6. My Constellation
7. The Ashes of Flowers
8. Iskarioth
9. A War Within
10. A World where We Belong
11. Apokatastasis
12. Work of Salvation

Line-up:

  • Chris Harms – Zang, gitaar, cello
  • Pi Stoffers – Gitaar
  • Class Grenayde – Bas
  • Gared Dirge – Piano, synthesizer, percussie, gitaar
  • Niklas Kahl – Drums

Links: