Loch Vostok – V: The doctrine Decoded
ViciSolum Productions, 2012
Er zijn zo van die bands waar je moeilijk een label op kan plakken. Loch Vostok is daar zo één van. Meer zelfs, ze spannen echt wel de kroon als het gaat over de integratie van verschillende stijlen en invloeden in je muziek. Gemakshalve deelt men ze dan maar in onder de ruime noemer van prog, maar door de extreme metal die voortdurend passeert, is hun oeuvre zoveel meer. Hun vijfde langspeler V: The Doctrine Decoded, is daar geen uitzondering op.
Het album, met opnieuw de grote vlammende V op de cover, opent met Seeker, dat zelfs in de eerste anderhalve minuut al invloeden van Machine Head, Dream Theater, Emperor en Evergrey weet te koppelen! Inderdaad, ik zou het ook niet geloven, moest ik dit enkel lezen. De song herbergt het kenmerkende technisch vernuft van Loch Vostok, maar maakt ook meteen duidelijk dat V: The Doctrine Decoded geen hapklare brok wordt. Gelukkig verwachten fans van de band ondertussen ook niets anders.
Vervolgens passeert met A Tale Of Two Kings het meest coherente en daarom ook meest catchy nummer van de plaat. Een meeslepende melodie en dito refrein zijn hier de grootste troeven. Op Syndrome Of Self dan, een pompend nummer met brute death metal invloeden, bewijst toetsenist Fredrik Klingwall andermaal zijn grote meerwaarde. De manier hoe hij telkens subtiel de gaatjes in de geluidsmuur van gitaren, bas en drum weet op te vullen, is een rode draad niet enkel doorheen dit album, maar doorheen de laatste vier Loch Vostok-platen.
Qua thematiek wijkt de band niet veel af van hun gekozen pad: Deze ‘tin foil hats’ zoals ze zichzelf beschouwen (mensen die overtuigd zijn van allerhande samenzweringen en dergelijke), geven dit keer vooral af op ‘het systeem’. Dat zal zeker ergens de agressieve uithalen verklaren. Deze verschillen overigens van het eerdere werk in het opzicht dat de diepe grunts en screams een stuk overtuigender zijn dan de geforceerde pogingen in het verleden. Gelukkig lijden de clean vocals daar niet onder.
Ondanks niemand zal ontkennen dat de Zweden technisch weer een zeer puik album hebben afgeleverd, vrees ik wel dat hun grootste valkuil dezelfde blijft: Voor veel metalfans is Loch Vostok vis noch vlees. Te extreem voor prog fans, te soft voor de liefhebbers van extremere subgenres. Daarnaast proberen ze soms iets tè veel ideeën in één nummer te steken en zoals het spreekwoord soms luidt: Overdaad schaadt. Fans van de band en mensen met een brede kijk op all things metal, kunnen dan weer probleemloos dit huzarenstukje in huis halen.
Tracklisting:
- Seeker
- A Tale Of Two Kings
- Syndrome Of Self
- Citizen Cain
- Twilight Of The Dogs
- Inflict Chaos
- Regicide
- Claim The Throne
- Ravenous
- Common Ground
- Beyond The Obvious
Line-up:
- Teddy Möller – Zang, Gitaar
- Mano Lewys – Gitaar
- Fredrik Klingwall – Keyboards
- Jimmy Mattsson – Bas
- Lawrence Dinamarca – Drum
Links: