Wat te doen als band zodra één van je leden komt te overlijden? Stoppen of doorgaan? Die vraag werd voor Linkin Park in 2017 realiteit nadat boegbeeld Chester Bennington uit het leven stapte, vrij kort na het uitbrengen van One More Light. Daarmee liet hij een groot gat achter op veel vlakken, muzikaal omdat de band samen met onder andere Korn en Slipknot uiteraard aan de wieg van de lichting nu-metal in de jaren 2000 stond. Groot was de blijdschap bij velen toen Linkin Park begin september van dit jaar aankondigde dat het zichzelf had versterkt met Emily Armstrong als zangeres en drummer Colin Brittain. Ook werd er meteen een tournee wereldkundig gemaakt die al vrijwel direct uitverkocht op veel plaatsen. Daarmee is de comeback van de nu-metalband dan ook officieel een feit.
Hoewel, nu-metal? Het geluid van het gezelschap wijzigde al redelijk snel na het debuut Hybrid Theory en zeker het laatste album liet een behoorlijke stijlverschuiving horen, iets wat de band op behoorlijk wat commentaar kwam te staan. Op From Zero bundelen de heren en dame de krachten en krijgen we nieuwere én – in mindere mate – oude invloeden te horen. Zodoende worden fans van beide kampen bediend. De singles The Emptiness Machine en Heavy Is The Crown zijn in dat opzicht ook redelijk representatief voor het geluid dat we horen op deze nieuwste telg. Modern, eenvoudig en radioproof. De rockende riffs zijn prima maar nergens wereldschokkend, de vocale wisselwerking is energiek maar doorgaans wat veilig uitgevoerd en ook de rappende zanglijnen van Mike Shinoda passeren tijdens onder andere Heavy Is The Crown weer de revue. In dat opzicht triggert het vooral de nostalgie weer tijdens het beluisteren.
Het laatstgenoemde nummer is zonder meer één van de betere arrangementen op dit album. Tijdens het hardere, meer swingende Casualty en Two Faced (leuk om dat herkenbare scratchwerk weer eens te horen) drukt men het gaspedaal wat dieper in. Het resulteert in wat sprekender songswaarin we Emily bovendien wat steviger uit de hoek horen komen met onder andere ‘harsh screams’.
From Zero is zodoende easy-listening geworden en kunnen we qua muziek in het midden plaatsen van wat men eerder allemaal liet horen. Het melodische album bevat simpele, relatief korte nummers die op standje veilig zijn geschreven en vooral bedoeld zijn om eenvoudig te beklijven. Enkele doen dat ook wel, andere zijn té karig uitgewerkt om dat te doen. Met een totale speelduur van iets meer dan een half uur, is het bovendien een korte zit. Nu is dat geen probleem, maar bij een comeback hoop je toch nét op wat meer. De plaat bevat wel een prettige en positieve energie en kakt op dat vlak ook niet in. Met de eerste bevindingen uit deze alinea kunnen we vraagtekens zetten bij de houdbaarheid van From Zero op langere termijn, maar wat we wél kunnen concluderen is dat Linkin Park weer terug is van weggeweest. Dat laatste zal voor velen fans al genoeg reden zijn om deze plaat met open armen te ontvangen. Echter: had hier de naam van Linkin Park niet boven gestaan, dan was dit gewoon een middelmatige plaat zonder échte uitschieters. Zo beoordelen we het dan ook.
Score:
68/100
Label:
Warner Records, 2024
Tracklisting:
- From Zero
- The Emptiness Machine
- Cut The Bridge
- Heavy Is The Crown
- Over Each Other
- Casualty
- Overflow
- Two Faced
- Stained
- IGYEIH
- Good Things Go
Line-up:
- Emily Armstrong – Zang
- Mike Shinoda – Gitaar, zang
- Brad Delson – Gitaar
- Dave Farrell – Basgitaar
- Joe Hahn – Synths, samples
- Colin Brittain – Drums
Links: