Levendleed/Obskvvr – Split
Geschreven door Janine Vink op 02-10-2021 om 23:15.
Alkmaar, mijn geboorteplaats, is in mijn herinnering nog altijd een gemoedelijke kleine stad. Na het luisteren van de split van de Alkmaarse éénmansprojecten Obskvvr en Levendleed moet ik dit beeld bijstellen. Deze release brengt zoveel verderf en dood dat de geboortegrond van deze split wel een plek moet zijn waar je niet, of in dit geval juist wel, dood gevonden wil worden.
De tragiek begint met twee nummers van Levendleed, een project van Thomas Philip Acid die vooral bekend is als tatoeëerder met een unieke stijl. Dit is niet zijn eerste release. Met zijn vorige werk, Algehele Malaise, gooide hij bij Zware Metalen al hoge ogen. Dit schept enige verwachting, en ik word niet teleurgesteld. Ik word meteen meegetrokken in het nummer Manisch. De manie wordt treffend weergegeven, zowel in tekst als in muziek. Terwijl de woorden een grootheidswaanzin laten zien voel je in de vrij minimalistische muzikale begeleiding ook de beklemming van jezelf hierin verliezen, het niet anders kunnen dan ontsporen en alles op de weg kapotmaken. De logische hierop volgende conclusie is het nummer Destructief. De onvermijdelijke val. Wanhoop en depressie voeren de boventoon, met name de wil om jezelf kapot te maken. Beide nummers worden gebracht met wanhopig geschreeuw, vrij lage cleane zang en veel dissonantie. Mede door een gebrek aan ‘mooi willen klinken’ schuurt deze muziek wel heel dicht langs de huid waardoor de ellende langzaam maar zeker naar binnen sijpelt. Voor de liefhebber van depressieve black metal is dit genieten.
Met
Obskvvr maakt Joe Sinner, collega tatoeëerder en vriend van Thomas, zijn debuut. Op de achtergrond was hij al aanwezig, maar dan als producent van het eerdere werk van
Levendleed. Nu is het tijd om zelf te laten zien wat hij toe te voegen heeft. Het eerste dat opvalt is dat in vergelijking met wat ik al geluisterd heb, de muziek van
Obskvvr wat gepolijster is en meer verhalend. Geen gekrijs dat door merg en been gaat en minder chaos, maar nog even verontrustend. Zo neemt hij in zijn twee liedjes het eerder genoemde concept van wel dood gevonden willen worden heel serieus. In zijn tweeluik verhaalt hij over een slachtoffer van moord, dat in het nummer
Shallow and Unmarked ergens begraven is en gevonden wil worden, zodat het geen cold case wordt. Dit wordt het natuurlijk wel. Wat overblijft zijn de
Remains die nog altijd hopen ooit de zon weer te zien. Lekker morbide, maar voor een goede afloop is op deze split dan ook geen ruimte. Veel te vrolijk. Het stemgeluid van Joe Sinner past goed bij het verhaal van iemand die met een touw om de nek begraven is en in zijn dode toestand niet meer in staat is om te gillen om hulp. Voor nieuwe muzikale projecten kan ik me voorstellen dat meer stemvariatie welkom is. Maar misschien is dat een kwestie van smaak. Zelf houd ik nu eenmaal wel van flink wat rauwe wanhoop in een overslaande stem. Al met al een zeer degelijk debuut waar ik bij een eventueel vervolg met name erg benieuwd ben wat voor verschrikkelijke verhalen ik dan voorgeschoteld krijg.
Deze split geeft een mooi compleet beeld van de ellende van de mens. Door dissonantie en het depressieve karakter is het voor sommigen misschien te weinig toegankelijk, maar ik vind deze ode aan de donkerte en het lijden prima te pruimen.
Label:
Back from the Grave Tapes & War Productions, 2021
Tracklisting:
- Levendleed – Manisch
- Levendleed – Destructief
- Obskvvr – Shallow and Unmarked
- Obskvvr- Remains
Line-up:
Levendleed:
- Thomas Philip Acid – Alles
Obskvvr:
Links:
