Met een overdadig lange bandnaam als L’Espectre Que Alimenta La Flama Dels Ancestres, heb je meteen mijn aandacht te pakken. Dit Catalaanse dungeon synth duo heeft in deze formatie nog niet eerder iets geproduceerd. Beide heren, Von Päx en Varg the Mighty genaamd, zouden we wel kunnen kennen van bands als Elven Sorrow en Barbarian Swords. Hier kunnen we nu dus L’Espectre Que Alimenta La Flama Dels Ancestres aan toevoegen.
Op Funesta Epifania horen we drie nummers die bijna net zo lang zijn als de bandnaam. Het eerste nummer van de plaat duurt bijvoorbeeld langer dan twintig minuten. Het album is geïnspireerd epische black metal, maar eigenlijk valt het in de categorie dungeon synth. De teksten zijn volledig in het Catalaans gezongen (of eigenlijk: gesproken). Het gaat om het titelnummer en vanaf de eerste tonen worden we meegenomen naar een spookachtig Iberisch landschap. De synths gieren als een gure wind uit de speakers en de paukaanslagen klinken als een voorbode van naderend onheil. Het is zeer atmosferisch en dat geeft ons de kans om het fraaie bandlogo te bewonderen. Eigenlijk bevat dit alles wat je wilt hebben: een omgekeerd kruis, puntige letters en een monnikachtige entiteit met een zwaard.
In de tussentijd zijn er ook wat vocalen te horen. Het klinkt als het geprevel van een stervende magiër. Als we niet beter zouden weten, dan zouden we kunnen denken dat hij duistere incantaties in een dode taal aan het oreren is. De synthesizer begint ondertussen ook wat vreemde, soms wat dissonante klanken voort te brengen. Er wordt ook voorzichtig wat geknabbeld aan het martial industrial subgenre. Mogelijk hebben de heren naar het album Spirit of Rebellion van Mortiis geluisterd om inspiratie op te doen. Hoewel de song erg sfeervol is, begint er na achttien minuten wel een beetje de klad in te komen door het gebrek aan variatie. Erg storend is dat natuurlijk niet.
Het daaropvolgende nummer heet Presència a la Runa dels Temps Wederom horen we de stervende tovenaar. Ditmaal met wat dreigendere ondertonen. De tonale opvolgingen liggen soms wat gek in het gehoor. Hierdoor is het moeilijker om meegenomen te worden in de sfeer die L’Espectre Que Alimenta La Flama Dels Ancestres probeert op te roepen. Er zit wel een duidelijke opbouw in het nummer, wat er voor zorgt dat de aandacht niet verslapt. Het album sluit af met het evenzo spookachtige Fins L’Esglai. De tovenaar is wat meer aan het woord en de soundscape die wordt geproduceerd lijkt recht uit een Nightmare on Elm Street-film te komen. Zeer sfeervol dus.
L’Espectre Que Alimenta La Flama Dels Ancestres trakteert ons op een aardig staaltje sfeervolle dungeon synth. Voor de liefhebber is dit album zeker een aanrader!
Score:
80/100
Label:
Negra Nit, 2024
Tracklisting:
- Funesta Epifania
- Presència a la Runa dels Temps
- Fins L’Esglai
Line-up:
- Von Päx – Vocalen
- Varg the Mighty – Instrumenten
Links: