Lacuna Coil, het Italiaanse dark, gothic, melodic metal gezelschap, heeft een nieuwe plaat uit. Van zijn vorige raakte ik nu net niet helemaal in een Delirium. Wie deze Italianen een beetje gevolgd heeft de laatste jaren, merkt fijntjes op dat er op elke plaat wel nieuwe namen te vinden zijn in de line-up. Ook op dit Black Anima is er een nieuwe kerel die op de drumkruk zit, namelijk Richard Meinz. Je kan langs de andere kant ook als argument opwerpen dat de kern van deze band altijd dezelfde is gebleven. Met Christina en Andrea is er de gekende vocale tandem die elkaar al jaren weten te vinden, die elkaar ook muzikaal en qua stemgeluid goed aanvullen. Gelukkig heb je dan ook nog meesterbrein Marco die alle ideeën zowel muzikaal als grafisch in de juist richting kan duwen. In 2018 vierde Lacuna Coil zijn twintigjarige bestaan middels een live show in Londen, The 119 Show, die eveneens op DVD verscheen. Grappig wel, als ik in mijn eigen Lacuna Coil-verleden duik, dat ik jaren geleden nog in mijn jeugdelijk enthousiasme achter mevrouw Scabbia ben aangelopen in de backstage van Graspop. En dit om een handtekening te kunnen krijgen op de toen pas uitgebrachte cd Comalies. Ik stel me dan ook heimelijk een beetje de vraag of ik opnieuw achter mevrouw zou aanrennen om ook op deze nieuwste release een schrijfsel te krijgen.
Voor het grafische gedeelte, maar ook qua podiumpresentatie werden opnieuw kosten noch moeite gespaard. Kijk hiervoor maar eens naar onderstaand prentje. Scabbia die eruit ziet alsof ze door één of andere hitsige dame met lange nagels in het aangezicht werd gekrabd terwijl, als je naar Zelati kijkt, je de indruk krijgt dat hij vakkundig door één of andere wildebras werd gescalpeerd, mooi om zien.
De muziek nu. Elf nummers telt deze laatste telg, met als opener Anima Nera en als afsluiter Black Anima. Alzo eindigt de plaat misschien zoals hij begint?
De plaat start voor mij behoorlijk eigenaardig met het korte, bovenvermelde Anima Nera, waarbij ik de indruk krijg dat de vrouwelijke vocalen echt niet van mevrouw Scabbia kunnen zijn, maar toch. In die context bevreemdt het album me al vanaf de eerste noten. Wanneer vervolgens meneer Ferro Sword Of Anger inzet met een diepere scream, denk ik, fieeuw, we zijn weer op vertrouwde grond. Dit nummer is een typisch Lacuna Coil-nummer; de typische cleane partijen, een oorwurm als refrein en een doorduwende bas- en dito drumsectie. Andrea Ferro heeft zijn ruwe stem toch echt wel beter onder controle dan op de vorige platen. Met Reckless krijg je een wat zeurderig nummer voor de voeten geworpen. De bas die lekker qua geluid is en die stevig in de mix staat, neemt hier wat de sturende bovenhand (trouwens, dit instrument gaat je blijven opvallen doorheen heel de plaat en dat vind ik zeker geen slechte zaak!). Het geheel wordt opgesmukt met een meer dan nette solo om dan in een sample te verglijden naar het refrein.
Score:
80/100
Label:
Century Media, 2019
Tracklisting:
- Anima Nera
- Sword Of Anger
- Reckless
- Layers Of Time
- Apocalypse
- Now Or Never
- Under The Surface
- Veneficium
- The End Is All I Can See
- Save Me
- Black Anima
Line-up:
- Cristina Scabbia – Zang
- Andrea Ferro – Zang
- Marco Zelati – Basgitaar, gitaar, keyboard
- Richard Meiz – Drums
- Diego Cavallotti – Gitaar
Links: