Labyrinth of Stars – Spectrum Xenomorph

Geschreven door op 18-09-2022 om 20:22.

Buiten de bestaande kaders treden. Niet de geijkte paden volgen. Niet maar alles volgens relatief vaste patronen en gebruikelijke regeltjes invullen, maar het geheel naar eigen inzicht en vindingrijk uitwerken. Vanuit verwondering en verrassing nieuwe ideeën verkennen en er een grenzeloze, scheppende draai aan geven. Zo nu en dan kom je iets tegen dat het stempel uitdagend mag dragen, waarvan oprecht gezegd kan worden dat het buiten de lijntjes kleurt. Het debuutalbum Spectrum Xenomorph van Labyrinth of Stars is er zo eentje.

Labyrinth of Stars is in de zomer van 2019 opgericht door Markus Siegenhort (Lantlôs), Dirk Stark en Christian Kolf (Valborg, Owl). Het geluid op Spectrum Xenomorph is echter niet simpelweg een som der delen van genoemde bands, al is een lichte zweem van het atmosferische van Owl en de ritmische dreun van Valborg er wel fijntjes in terug te horen. Het drietal heeft voor Labyrinth of Stars gekozen voor een mix van meedogenloze old-school brutaliteit, dissonante structuren en tegenstribbelende riffs (Star Pervertor, Vacuum). De ongebruikelijke patronen gaan gepaard met technische capriolen en teksten die je scherp worden toegebeten (Galactic Ritual). Het levert heerlijk bijtende nummers op als Star Pervertor, Ancient Machines in Authority en Dissolving Into The Eternal Nothingness.

Qua thematiek is alles aan het universum opgehangen. De onaardse death metal krijgt een geheel eigen duiding door de toevoeging van allerhande geluiden en ruis. Is het in Ancient Machines in Authority nog als een soort van intro op de avant-gardistische invulling, Log Gamma – Orphan With An Abstract Face is niets anders dan een kleine minuut aan ogenschijnlijk verdwaald, slecht verstaanbaar radiocontact. Wellicht prima om het thema van het album wat meer kracht bij te zetten, maar anderzijds is het zo pretentieus en overbodig dat het alle intensiteit wegzuigt. Het is dat het slechts 51 seconden duurt en de band er met Galactic Ritual meteen weer vol bovenop klapt, anders had het album een vroege, stille dood kunnen treffen. Kenmerkend voor de eerste zes nummers – Log Gamma – Orphan With An Abstract Face even niet meegeteld – is de korte speelduur; met een gezamenlijke speeltijd van iets minder dan negentien minuten mag duidelijk zijn dat alles in intense, korte momenten gepropt is. Het draagt bij aan de buitenaardse, nietsontziende, koude kracht dat het album uitstraalt.

Die kilte wordt extra bekrachtigd door Transmission Delta – Exile; aan het einde van het album krijg je dertien minuten lang een kosmische ruis over je heen, waarin een brom zit die voortdurend in eenzelfde patroon terugkeert. Alsof je tijdens een ruimtewandeling door rondvliegend puin bent geraakt, je je realiseert dat elk contact met Aarde of ruimtestation volledig verbroken is en je kansloos door de ruimte zweeft. Na tien minuten klinkt er dan toch plots een stem; alsof een transponder signalen heeft opgevangen en automatisch wat mededelingen mompelt.

Spectrum Xenomorp is een verknipte, lompe excentriekeling zoals je ze maar weinig tegenkomt. Buitensporig, tumultueus, onorthodox, innovatief en tegelijkertijd primitief. Ongetwijfeld een album dat vraagt om mensen met een verworven smaak. Heb jij nog geen substantiële onderdompeling gehad aan avant-gardistische, dissonante warboel, dan is de kans groot dat dit jou helemaal niet kan bekoren. En zelfs als je wel met onorthodoxe, muzikale strapatsen uit de voeten kunt, is het nog de vraag wat dat laatste nummer met jouw beleving van het gehele album gaat doen.

Score:

72/100

Label:

Translation Loss Records, 2022

Tracklisting:

  1. Star Pervertor
  2. Aethereal Solitude
  3. Ancient Machines in Authority
  4. Log Gamma – Orphan With An Abstract Face
  5. Galatic Ritual
  6. Vacuum
  7. Dissolving Into The Eternal Nothingness
  8. Transmission Delta – Exile

Line-up:

  • Markus Siegenhort: Vocalen, gitaar, basgitaar, synthesizer
  • Christian Kolf: Vocalen, gitaar, basgitaar, keyboards
  • Dirk Stark: Vocalen

Links: