Krallice – Diotima
Profound Lore Records, 2011
Krallice, samen met Liturgy, één van de leading figures van de zogenaamde hipster black strekking, vierde dit jaar zijn terugkeer met Diotima. Deze genre-overstijgende band bewonderde ik op hun gelijknamige album voor hun a-typische songwriting. Dat komt, achteraf bekeken, omdat het in mijn ogen post-rock/hardcore is in een black metal uitvoering. Wellicht krijgt het daardoor ook de dubieuze eer om hipster black genoemd te worden. Alleen is het wel het beste van twee werelden. Enige opmerking blijft wel het tekort aan agressie, bij traditionele black metal een noodzakelijk gegeven en veel mensen “verwachten” dat dus bij deze vorm van muziek.
Mogelijk heeft men bij Krallice meer dan eens de opmerking gekregen, dat het hen wat ontbrak aan agressie of brutaliteit. Het typische hoogtonige leadgitaarwerk is nog steeds zo vooraanstaand als op vorige albums, net als het prominent aanwezige basgeluid. Grootste verschillen zijn de nog ondoordringbare structuren qua songwriting en het grimmiger karakter van de gebrachte sound. Het lijkt wel een Amerikaanse variant op orthodox black metal te worden: technisch was het al, maar nu klinkt het ook wat meer death metal-like. Gedeeltelijk in de muzikale aanpak, want ook al blijft het hysterisch hoogtonig qua leads en dribbelend bassief, de doffere drumklank is toch een merkbaar fenomeen. Waar het vooral in zit qua verschil zijn de veelvuldig gegrunte vocalen die de sfeer zeker beïnvloeden. Gevolgen van deze twee zaken zijn ten eerste dat je nog meer tijd nodig hebt om de nummers op te nemen, te doorgronden en te leren kennen zeg maar, ten tweede dat je smaak toch moet bestand zijn tegen de aangebrachte wijzigingen qua uitvoering. Persoonlijk vond ik het al complex genoeg, maar echt verrast ben ik niet door de grotere agglomeratie aan riffs en lijnen. De bijschaving van de sound bevalt me ook meer omdat het vergevorderde “post”karakter sowieso veel scherpe en hoge tonen inhoudt. Wat contrast kan bij deze geen kwaad.
Wellicht kan dit Diotima voor fans van vorige albums een stap te ver gaan. Aan de andere kant is een nummer als The Cleaning dat vooral een lange instrumentele trip is, een lust voor zowat iedereen. Ik heb nog steeds problemen om dit “black metal” te noemen, maar dat betekent allesbehalve dat het minderwaardig is. Integendeel. Het is gewoon een zeer getalenteerde band die zijn eigen muziek maakt en die speelt in een stijl die black metal benadert.
Tracklisting:
- –
- Inhume
- The Clearing
- Diotima
- Litany of Regrets
- Telluric Rings
- Dust and Light
Line-up:
- Mick Barr – guitar, vocals
- Colin Marston – guitar
- Nick McMaster – bass, vocals
- Lev Weinstein – drums
Links: