Kostnitsa – Temple Pestis
Daemon Worship, 2012
Wellicht wilden deze identiteitsloze Russen zich eigenlijk Kostnica noemen. Dat betekent namelijk mortuarium in het Sloveens, Kostnitsa betekent zoveel als verihartknar. Een uitgevonden woord dus. Hun eerste album verscheen in eigen streek al in juni vorig jaar en geraakte nu pas tot hier. Ze hebben bewust een zeer droge aankleding gekozen om de nadruk op muziek te leggen. Die muziek hebben ze dan weer geïnspireerd op desolate landschappen.
In die sfeer geraak je nooit echt. De reden is de echt wel brakke kelderopnamekwaliteit. De gitaarsound heeft een ietwat trompetterige schal, terwijl drums en bas gedempt klinken. Dat is jammer, want mits meer nuance en intensiteit in de sound had Temple Pestis een melancholische blackdoomparel geweest. Aandoenlijke melodieën zweven op dorre weemoedstratosferen. Op de cadans van een dansende hi-hat raggen distortionsnaren dweperige wiegriffs met dwarrelmelodie aan. Van op de zolder perst een man z’n galblaas door z’n luchtpijp over hoe nutteloos het bestaan wel is en dat doet hij met veel gevoel voor timing.
Naast die melanchomelodieuze tristesserags, met als uitschieter Suicidal Thoughts zijn er ook zuivere doomsongs. Meerdere lagen repetitieve miseriehypnose pingelen je in trance aan een verwelkingstempo, met nog steeds dezelfde uitzichtloosheidskrijs. Op dat gebied zijn het transcendente Dark Rooms en het intimistische orgelpunt de primussen. Neem dit op in een beetje deftige studio en de sfeer zit meteen juist, nu is het lastig om er echt in op te lossen.
Tracklisting: 
- Dance Of Death
- When
- End Of Sorrowful Life
- Suicidal Thoughts
- Dark Rooms
- Through The Doors Of Grief
- To Mass Grave
Line-up:
- Onbekend
Links: