Ergens in 2021 kreeg ik de debuut EP van dit Deens duo, Kold, met als titel Kold, in mijn ijskoude handen gestopt. Het bleek een erg interessant hebbeding te zijn uitgebracht door Vendetta Records. Vier nummers maar toch meer dan dertig minuten klappertandende blackmetal in zijn puurste vorm. Nu krijg je veertien minuten meer muziek op Intet Mere Er en mag je het daadwerkelijk een volwaardig album noemen, gek toch. In ieder geval is het zo dat de bandbezetting niet veranderd is. We kunnen ons dus opnieuw verlekkeren aan de muzikale hersenspinsels van de heren Nicklas Johansen en Mathias Skov Samsø Jepsen. Interessant om weten is dat de heren blijkbaar het schrijf- en opnameproces hebben weten stroomlijnen vanuit twee verschillende landsdelen. De omgeving geeft misschien een andere invloed, een ander gevoel. Wat wel jammer is, ik vind op het moment van schrijven van deze review niks terug om dit schrijfsel muzikaal en of visueel mee op te luisteren. Jammer toch. Nu, neem het van me aan, dit Kold moet je gewoon even beluisteren. De twee braaf ogende heren weten verdomd goed hoe je black metal dient te produceren.
Vinden, Den Kalder Dit Navn klinkt alsof een priemende wind met een ijzige temperatuur doorheen de bomen blaast. De verschillende drumdynamieken zijn de snelheidsmeter. Al snel kiezen deze twee Denen om het tempo gevoelig naar beneden te schroeven, het ijskoude gevoel blijft echter bestaan. Het zijn de scherpe keelklanken van de heer Mathias Skov Samsø Jepsen die hiervoor grotendeels verantwoordelijk zijn. Heel even krijg ik in dit nummer ook een post-blackmetalgevoel. Dit heeft natuurlijk te maken met de eerder lang uitgesponnen gitaarriffs die de heren hanteren. Ødeland start ligt bijtend, lekker melodisch. Hier valt opnieuw op dat de productie waarvoor de heren gekozen hebben wel de juiste is, fragiel breekbaar maar toch afdoende agressief en penetrant.
Forgabt I Virvar blast zich op een gelijkaardige wijze als het openingsnummer naar je toe, ook de songstructuur lijkt bijna een kopie te zijn. Ook hier lang uitgesponnen riffs met daaronder een denderend, rollend dubbele basthema. Et Mørke kan misschien als een rustpunt beschouwd worden. Een contemplatief tokkelend gitaargebeuren neemt je gedurende één minuut bij de hand, het zijn vervolgens de distortionpartijen die je terug het besneeuwde bos induwen, van waar je kwam, van waar die ijskoude winden afkomstig waren. Met behulp van agressief cymbaalspel slaagt Mathias Skov Samsø Jepsen er in je het gevoel te geven dat er nog een pak sneeuw bijkomt en vervolgens pardoes, brutaal op je neervalt. Nattefrost laat bovenstaande elementen nog eens vlotjes culmineren.
Sterke plaat, weliswaar één die net wat minder indruk op me naliet dan de EP. De Denen van Kold brengen priemende ijskoude black metal. Het lijkt bij momenten wel een mix tussen Ildskær en Der Weg Einer Freiheit hetgeen de heren brengen. Ook dit Intet Mere Er is, net als de EP Kold, een plaat die thuishoort in de kast van de zelfverklaarde blackmetalfan.
Score:
80/100
Label:
Vendetta Records, 2022
Tracklisting:
- Vinden, Den Kalder Dit Navn
- Ødeland
- Forgabt I Virvar
- Et Mørke
- Nattefrost
Line-up:
- Mathias Skov Samsø Jepsen – Drum, zang
- Nicklas Johansen – Gitaar, bas
Links: