Klone – Meanwhile

Geschreven door op 12-02-2023 om 19:39.

Al meer dan twintig jaar bewandelt het Franse Klone een eigen pad dat ergens midden tussen het nu-metalplein en de naastgelegen progweiden ligt. Met de vorige plaat Le Grand Voyage sloeg de band, geheel in lijn van de titel, daarbij wat nieuwe wegen in. Cinematografischer en beeldender moest het klinken. Die grootse ontdekkingsreis leverde met de meeslepende openingstrack Yonder misschien wel het beste nummer op dat Klone ooit vastlegde. Tegelijkertijd klonk het album ons wat als een overgangsplaat in de oren, vooral omdat met de dromerige klanken ook wat van de urgentie verloren leek te gaan. Urgentie die een ouder nummer als Rocket Smoke zo sterk maakt. Nu kunnen we dan eindelijk ontdekken die overgang naar leidt.

Kort samengevat blijkt Meanwhile een heus geval van één stap terug en twee stappen vooruit. Op de nieuwe hebben de zwaardere riffs weer hun rechtmatige voorname plek ingenomen. Daarbij is de ruimte in de opbouw van de songs gebleven, net als de fraaie weidse sferen. Daarmee valt alles nu perfect op de plek.

Ook hier horen we direct in de opener Within Reach waartoe dit Klone in staat is. In net geen vijf minuten wordt een volledige wereld geschilderd van diepe duisternis en streepjes licht. Na een mijmerend “And this is where it all ends, All gone away, The first light brings a soothing feeling on my way” verscheuren donderende gitaren de berusting. De woede spat ervan af wanneer Yann Ligne met schuurpapieren stem het einde van de jeugd en van de wereld declameert, om vervolgens terug te vallen op een twijfelend “We have to try again”. Zoveel schoonheid, emotie en impact in een song. Draag mij maar weg mensen. Elke luisterbeurt is tegelijk een uitputtingsslag én een bron van energie om te doen wat je moet doen. Het ‘spel’ tussen verlies en hoop lijkt een belangrijk thema, want het zal later nog een aantal keer terugkomen.

Die urgentie wordt gelukkig de hele plaat vastgehouden, zelfs in een nummer als Blink Of An Eye waar warme baspartijen en soms Kenny G-achtige blazers (excuseert u mij, ik ben niet zo thuis in dat genre) de hoofdrol grijpen. Ook dan houden de machtige en indringende vocalen en zanglijnen van Yann je lang genoeg bij de les tot dat moment dat afgemeten, bijtende riffs de band naar vertrouwdere terreinen sturen. Apnea ademt de rust uit die de apneulijder nu juist niet krijgt en sleept je zo langzaam maar zeker steeds verder uit je dagelijkse beslommeringen en in je eigen gedachtewereld. Aan alles voel je dat dit nummer gaat bouwen en bouwen en die verwachting wordt niet beschaamd als na een elektronisch klinkende brug met een mijmerend herhaald “Till the light is gone” de gitaren een zware fundering leggen voor meer opbeurende teksten. Night And Day is dan weer een stuk zwaarder en lijkt met het semi-gegrunte “there is so much to see on the other side” een bijna wanhopige aansporing om ondanks alles nog even vol te houden. Disobedience kent eenzelfde noodzaak en zal mede door de fraai huilende post-gitaarpartijen vermoedelijk snel uitgroeien tot een fanfavoriet. In het afsluitende, opnieuw zwaardere, titelnummer laat men de teugels los. Het resulteert in een geluidsorgie die nog duidelijker maakt hoe scherp er tot de afsluitende minuut gemusiceerd is.

Bij een plaat als deze gaat het ook om de details en accenten die de bandleden in de muziek leggen. En dan wordt de luisteraar geholpen door een goede productie die die kleine dingen steeds meer prijsgeeft. Meanwhile heeft zo’n productie! Maar u had vermoedelijk niet anders verwacht wanneer Chris Edrich zich ermee bemoeit. De man draaide eerder immers al voor TesseracT, Leprous en The Ocean aan de knoppen. Vooral de basgitaar heeft een vooraanstaande plek in het warme geluid gekregen, maar wanneer het moet donderen worden de gitaren stevig naar voren geschoven. En zo hebben alle instrumenten en zang een eigen plaats in de fraaie dynamiek.

Driemaal ‘hourra!’ voor Klone. Meanwhile is zwaarder, coherenter en dwingender dan de al niet misselijke voorganger en dat horen we graag. Benieuwd wat dat gaat geven op 3 maart en 24 maart wanneer de heren in Tilburg en Brussel het voorprogramma van Devin Townsend verzorgen.

Score:

89/100

Label:

Kscope , 2023

Tracklisting:

  1. Within Reach
  2. Blink Of An Eye
  3. Bystander
  4. Scarcity
  5. Elusive
  6. Apnea
  7. The Unknown
  8. Night And Day
  9. Disobedience
  10. Meanwhile

Line-up:

  • Yann Ligner – Vocalen
  • Guillaume Bernard – Gitaar
  • Aldrick Guadagnino – Gitaar
  • Morgan Berthet – Drums
  • Enzo Alfano – Basgitaar

Links: