King Satan – Occult Spiritual Anarchy

Geschreven door op 22-06-2022 om 21:23.

Occulte industrial uit Zweden maakt King Satan. Occult Spiritual Anarchy is het album. Eerst wilde men dat eenieder Satan zou aanbidden. Vandaag is het spirituele anarchie. Het gebed tot Satan werd overigens niet al te enthousiast ontvangen door mijn collega Bart al Foet die de woorden ‘saai’, ‘doorzichtig’ en ‘debiel’ uit de kast haalde. Na de single The Faces of the Devil was ik in elk geval positief gestemd. Dit album zou nu eens echt de doorbraak moeten/kunnen worden.

Werd het niet. Nee hoor… Dit is toch stiekem weer in het verlengde van I Want You To Worship Satan. Niks ten nadele van The Faces of the Devil overigens, want dat nummer beukt er flink op. Het is een tandje te overdreven, en ook mij bekruipen visioenen van The CNK. Goed dat mij dat juist aanspreekt. De overstuurde beat en lijpe vocalen doen het liedje ver boven de rest uitsteken. De rest is toch een stuk minder interessant. De eenvoud van de keyboards doet zelfs Rammstein verbleken.

This Is Where the Magick Happens heeft nog enige vorm van memorabiliteit te danken aan een redelijk catchy refrein. Zelfs opener Left Hand Path Symphony weet geen onuitwisbare indruk te maken. De ritmes leggen te weinig gewicht in de schaal waardoor het wat saai overkomt. The Pagan Satan is een soort geloofsbelijdenis. De kundige solo ten spijt zit ook hier geen activerend vermogen in. De vier liedjes die ik tot dusver heb genoemd zijn nog enigszins het benoemen waard. De rest van de tracks is buitengewoon vergeetbaar en standaard. Spiritual Anarchy ’22 probeert met gekke stemmetjes variatie aan te brengen. Het is variatie. Het is alleen geen goede variatie. De ontwikkeling in het liedje zelf blijft steken, en het refrein klinkt alsof het alleen de basis is. Ik mis dansbaarheid.

Het probleem van Occult Spiritual Anarchy is het gebrek aan diepgang in de tracks. Als je als band in staat bent om goed opgebouwde interessante tracks te maken, dan is het des te vervelender als het leeuwendeel uit standaard meuk bestaat. Deze band heeft potentie, maar het komt er niet helemaal uit. Het imago is er al, nu de muziek nog. Het goede nieuws is dat dit album weer een stapje omhoog is ten opzichte van zijn voorganger. De productie is alleen wederom basic en niet dynamisch genoeg om meer spanning op te bouwen en ontknopingen te accentueren. Op zijn slechtst is Occult Spiritual Anarchy wisselvallig. Op zijn best standaard. De medaille die de band krijgt is er niet eentje om thuis in de kast te zetten dus.

Score:

65/100

Label:

Blood Blast Distribution / Believe, 2022

Tracklisting:

1. Left Hand Path Symphony
2. The Faces of the Devil
3. The Pagan Satan
4. Devs Ex Satanas
5. Human Sacrifice
6. This is Where the Magick Happens
7. Beyond God
8. Demon Made Flesh
9. The Devil’s Opera
10. Spiritual Anarchy ’22
11. Outro (Clowning is Serious Business)

Line-up:

  • King Aleistar Satan – Vocalen, programmering, beats
  • Hekate ‘Kate’ Boss – Synths, vocalen
  • Jerry Rock’n’Roll – Basgitaar
  • EF-13 – Gitaar
  • Pete Hellraiser – Drums

Links: