Khonsu – Anomalia
Season Of Mist, 2012
Khonsu is een oud-Egyptische maangod, die een valkenkop heeft. Vanaf begin dit jaar is het ook het project van S. Grønbech. Die achternaam kan je kennen, want z’n broer Arnt is namelijk de bezieler van Keep Of Kalessin. S. schreef in de begindagen van die Noorse blackmetal act zelfs gewoon mee aan de songs, maar ging daarna psychologie studeren. Begin 2012 heette zijn project nog Merah, maar toen een gelijknamige Franse terrorist het wereldnieuws haalde met een gijzeling vond hij dat precies geen leuke associatie, dus werd het de god met de valkenkop. Hier is het eerste werk al.
Een meesterwerk! Je mag dit qua luisterervaring omschrijven als een astronaut die uit z’n shuttle is gevallen, helemaal alleen rondzweeft in de desolate onmetelijkheid van de kosmos, donders goed beseft dat z’n kop zal ontploffen zo gauw de laatste druppel zuurstof uit z’n tank is en toch geniet. De kosmos is dit album, de astronaut ben jij. Dreigende polyritmische pistonriffs krijgen artificiële turbodrums in de reet geboord. Die duidelijk geprogrammeerde sound brengt een extra cybernautisch sfeertje met zich mee, dat wonderwel bij de kosmische toetsentintelingen past, die over de kristallerende blackdistortion dansen. Soms zijn die heldere distortionstrepen zo vederlicht dat ze helemaal in het ijle vervliegen, zoals tijdens het waanzinnig snelle Inhuman States. Dat neemt op z’n extreemst zelfs Anaal Nathrakh-proporties aan. Eén van de meest huiveringwekkende nummers van dit jaar.
Totaal iets anders is The Malady. Een hypnotiserende illusie door het samenspel van een langgerekte alarmhoornsynth, loungy electro-stimuli en transcenderende distortion. Twee keer moet je eens letten op de even hilarische als verrassende akoestische flamenco-gitaartjes, die samen met die universumsynth en distortionsnijdende blackrakels een epische dimensie neerzetten. Moest dat nog niet gevarieerd genoeg zijn is er nog Thebon. Diverser dan ooit hoor je hem een volle mechaniekroep uit de longen persen, elegant fluisteren en kristalhelder clean zingen. Doe daar nog maar de diepe bezweerspreuken en bekruipend door de megabites getrokken vocalen bij. Als dan de synths hun zwarte atmosferen opentrekken, de gitaren naast het hoge gezoem nog wat stuwkracht in je aderen spuiten, dan heb je een zinderend industrial blackmetal album.
Tracklisting: 
- The Otherness
- The Host
- Darker Days Coming
- Inhuman States
- So Cold
- The Malady
- Va Shia (Into The Spectral Sphere)
Line-up:
- S. Grønbech – Alle instrumenten
- Torbjørn ‘Thebon’ Schei – Vocals
Links: