Khirki – Κτηνωδία

Geschreven door op 26-05-2021 om 18:20.

Athene, ooit bakermat der beschaving en democratie. In hoeverre dat historisch juist is weet ik niet, maar zo leren we dat op school. Tegenwoordig waait in Athene een andere wind, de wind van Khirki. Op dit debuut presenteert de band rock ‘n roll met folk-lees Balkan-invloeden. De band noemt zelf Mastodon, High on Fire en Kvelertak als voornaamste invloeden.

Het eerste liedje is een leuke kennismaking. Deadpan heeft aardige riffs en de melodie komt best goed naar voren. Daarna neemt de kwaliteit in rap tempo af. Wat een ontzettend saaie doffe plaat is dit geworden. Dat is toe te schrijven aan de vlakke gitaarsound en het totale gebrek aan energie. Wat is dit slecht geproduceerd. Niet slecht alsof het is opgenomen in een garage, maar dit is ontdaan van elke vorm van enthousiasme, gevoel en daadkracht. Het is rock ‘n roll die niet rollt. Allerlei invloeden zijn verwerkt in deze muziek, vooral veel popdeuntjes hoor je terug. Alles is keurig uitgevoerd, maar vooral zielloos. De sfeer wordt ook nog eens constant onderbroken tijdens de nummers, zonder dat dit impact heeft.

Een veelheid aan noten is het doel van de gitarist, en de drummer vindt dit ook belangrijk. Daardoor klinkt het als een grote potpourri waar met de beste intentie geen fatsoenlijke muziek van te bakken valt. Wel veel noten en liflafjes, maar geen muziek. Het zijn veelal irritante loopjes en uitgekauwde riffs waar dan vervolgens de intens saaie zang overeen gaat. Hij probeert het wel, maar het is allemaal zo gratuit wat deze vocalist probeert. Het is veel geschreeuw en weinig wol. Nergens verrast deze band, werkelijk nergens.

Het is allemaal niet abominabel slecht, zeker niet, maar dit is doorsnee troef. Het is muziek ontdaan van voorstellingsvermogen. De band pakt balkanfolk, iets als Kvelertak en Mastodon en een degelijke instrumentbeheersing, maar het resultaat is er gewoon niet. Doordat alles zo keurig is en nooit eens een keer de boel flink wordt opgehitst, blijf je als luisteraar achter alsof je net twintig toonladders hebt gehoord. Het is toonladdertje op, toonladdertje af. Het mist elke vorm van provocatief vermogen of memorabiliteit. Ik heb er maar één woord voor: dodelijk saai en verschrikkelijk vermoeiend. Dat zijn vijf woorden. Exact het cijfer dat dit album van mij krijgt.

Score:

50/100

Label:

Eigen Beheer, 2021

Tracklisting:

  1. Deadpan
  2. Black and Chrome
  3. Raging Bull
  4. Medea
  5. Bukovo
  6. The Barkhan Dunes
  7. Wolf’s Lament
  8. Stara Planina

Line-up:

  • Dimos Ioannou – Stem, gitaar
  • Orestes Katsaros – Basgitaar
  • Spiros Stefanis – Percussie, drums

Link: