We schrijven niet 1962 en waarom niet? We hebben het niet over de brand in de Innovation te Brussel, één van de grootste rampen uit de Belgische geschiedenis. Nu heet deze keten gewoon Inno, maar daar gaat het eigenlijk niet over. Het gaat hier om de band Inno, een Italiaans darkmetalcollectief. Een band die bestaat uit leden die nu nog of in het nabije verleden in bekende bands hun ding doen of gedaan hebben. Zo speelde gitarist Trionfera nog in Fleshgod Apocalypse. maar bespeelt de heer Mastrobuono in Hour Of Penance nog altijd de bas. Wat we hier te horen krijgen heeft in de verste verte helemaal niks te maken met bovenstaande bands: noch muzikaal noch tekstueel.
The Rain Under is een verzameling van darkmetalnummers voorzien van impressionante vrouwelijke vocalen en pianopartijen afkomstig van Elisabetta Marchetti: een deerne die een geschiedenis heeft in onder andere Stormlord. Haar stemgeluid, haar stemkleur heeft nu en dan iets weg van die van Christina Scabia van Lacuna Coil. Ze lijkt echter toch meer te kunnen, luister maar eens naar het begin van het nummer Scorched. De muziek daarentegen vind ik wat minder impressionant. Het is eerder een breekbaar, fragiel gebeuren. Een monotone verzameling van weinig relevante gitaarlijnen en melodieën. Structuren die me wat moeilijker liggen, dromerige escapades worden vaak afgewisseld met wat hoekige, stevigere gitaarpartijen. Solo’s proberen het geheel wat glans te geven, maar echt overtuigend vind ik ze niet, daarvoor wenen en huilen ze net te weinig. De nummers lijken of hebben de neiging wat te veel op elkaar te lijken. Je kan natuurlijk ook opwerpen dat de band alzo zijn eigen stijl en geluid over weet te brengen, tja. Een nummer als To Go Astray is misschien nog het beste nummer op de plaat, waarom? Omdat de interactie tussen de gitaren, zowel akoestisch als elektrisch en de drum, het nummer net iets meer meegeeft. Goede productie wel, blijkbaar grotendeels in handen van de bandleden zelf, de mastering hebben ze weliswaar laten uitvoeren door de befaamde Jakob Hansen: een goede zet.
Voor fans van goed uitgevoerde dark metal, voor zij die ook graag naar Lacuna Coil luisteren en voor zij die nog eens graag een niet te moeilijk verteren plaatje tussendoor lusten.
Score:
75/100
Label:
Time To Kill records, 2020
Tracklisting:
- Suffocate
- The Hangman
- Pale Dead Sky
- The Last Sun
- Night Falls
- To Go Astray
- Goliath
- Scorched
- Misericordia
- High Hopes (Pink Floyd cover)
Line-up:
- Elisabetta Marchetti – zang, piano, akoestische gitaar
- Cristiano Trionfera – gitaar
- Marco Mastrobuono – bas
- Giuseppe Orlando – drum, percussie
Links: