InHuman – InHuman

Geschreven door op 15-05-2021 om 22:33.

Als ik me niet vergis heb ik ooit de voorganger van deze Belgische metalband gezien in een voorprogramma van Lemuria. De voorganger van InHuman, dat was namelijk Anwynn. Een symfonische metalband met een frontvrouw die hoge tonen opzocht in een setting van Keltisch geweld en andere pagan rekwisieten. Van 2007 tot 2020 bestond Anwynn, dan werd het InHuman. Een gans andere naam, een behoorlijk andere sound. Zeven bandleden telt InHuman, met zangeres Eline en nu ook Dietwin Elbers (ex-Herfst) voorin in de line-up.

InHuman gooit het vanaf nu duidelijk over een andere boeg. De wat karikaturale pagan is verdwenen en maakte plaats voor een zeer moderne sound, met behoud van de opera-invloeden, symfonieën, drama, theatraliteit en vele keyboardinjecties. Alle mogelijke invloeden mogen aan bod komen in de blend van stijlen, zonder dat het extremiteiten begint te vertonen. Zo hoor ik duidelijk dat de bandleden iets hebben met Fleshgod Apocalypse, Epica, Fear Factory (de intro van Clockwork in the Past is precies die van het nummer Zero Signal) en NWOAHM/groove metal bands – gaande van Pissing Razors tot Machine Head – uit de tweede helft van de jaren ’90. De (opera)zang van Eline en de symfonische streken van InHuman maken het allemaal makkelijk(er) verteerbaar en laten ook luisteraars toe die het normaal niet zo extreem hoeven te hebben. Ook de catchy chorussen, stacatto riffs, zwierige keys en het aanstekelijk drumwerk – allen samen uiterst strak en dynamisch door de productiemolen getwijnd – verhogen de kans dat je als liefhebber van moderne metal dit InHuman met plezier zal beluisteren. Hier en daar kun je zelfs een refreintje meezingen, altijd leuk als de kinderen in de buurt zijn.


Persoonlijk ben ik niet 100 procent overtuigd van deze plaat, omdat bepaalde zangstukken niet helemaal toonvast klonken en de diversiteit soms wat willekeurig op mij overkwam. Geen twijfel echter over het feit dat ze een beestige sound vast hebben, dat er techniek in overvloed is en dat niets InHuman tegenhoudt om zijn/haar ding te doen. De hoogtepunten bevinden zich op het eerste deel van het album, al moet je Casus Belli zeker meenemen. Binnenkort het podium op in het voorprogramma van een Spoil Engine of MaYan en zien hoe lang de levensloop van InHuman duurt.

Score:

75/100

Label:

Eigen Beheer, 2021

Tracklisting:

1. Intro
2. The Chosen Cancer
3. Clockwork in the Past
4. Unfolded
5. The Day I Died
6. Unbearably Human
7. For the Life of Me
8. No Bullet Required
9. Lullaby (Casus Belli)
10. Casus Belli
11. Home

Line-up:

Julien Huyssens – Bas
Yūki Koichi Takano – Drums
Eerik Maurage – Gitaar
Romain Caudron – Gitaar
Astrid Kaiserman – Keyboards
Eline van de Putte – Zang
Dietwin Elbers – Keel

Links: