In Asymmetry – Ashes Of Dead Worlds

Geschreven door op 07-06-2021 om 18:55.

Met een groepsnaam als In Asymmetry weet je natuurlijk waar je aan begint. Ashes Of Dead Worlds is gemaakt om liefhebbers van die twee ‘zware’ Eurovisiesongfestivalbands een meteorietgrote, met spietsen bezette niersteen te laten uitplassen. Zelfs bij Comatose, waar ze toch wel wat gewend zijn, omschrijven ze het debuut van de drummer van Deeds Of Flesh en de ex-zanger van The Faceless als een “sonisch labyrint van verbijsterende complexiteit.”

Die complexiteit slaat dan toch vooral op de onophoudende ritmestoornissen. Zó technisch is de gitaargravitatie namelijk niet. Het zijn eerder onstabiele ontwortelingen die de asymmetrische (duh) bas- en blastdrumdoses schots en scheef laat collideren. De pedaal- en stoksalvo’s zelf zijn nog wel rechtlijnig, maar de vele minibreaks en de afwisselende kortstondigheid waarmee ze elkaar opvolgen, breken elk patroon.

Door die verhakkelde patronen komen ook de riffs onvolledig, gehaast en vroegtijdig afgeknot over. Je hoort wel dat de snaren weerbarstig tegen de draad in gescheld worden en dat de toon vaak dissonante kleuren uitslaat. Alsof dat nog niet zenuwachtig genoeg is, wroet chroompersend basspel al die tegenstribbelende disritmes helemaal binnenstebuiten. Het is een trend, die knarsende bas, maar hier neemt het tamelijk excentrieke vormen aan.

Al even ongrijpbaar is het tempo. Meestal houdt de blastbeat dat zo hoog dat de gitaarnerven het plasma uit je bloedvaten moeten trekken om bij te blijven. Al werpt In Asymmetry er net zo goed eens brutale kliefbijl met haarvezelfijn ingekeept lemmet tussendoor. Het meest van de pot gerukte nummer is zonder meer Forged By The Ancient Entity. Kromme ritmes timmeren de haken er al uit nog voor ze met ogen aan elkaar kunnen hangen en plots is daar een zwoel tropisch eiland illusietje. Waarna de rotnerveuze rattenrace tegen het ritme hervat.

Een weldoorbloede, nogal lijzige growl is het enige dat het logisch probeert te laten lijken door de microbreaks of de wanordelijke salvo’s strikt te volgen. Tevergeefs. Hoeveel zanggangen hij ook graaft, ze zijn al even willekeurig en chaotisch als de death metal. Vergelijkbaar met een Hideous Divinity en Archspire. Materiaal dus, waar de door dit medium zo geprezen (ja, ik ben beschaamd) Eurovisiesongfestivaldeelnemers spontaan meteorietgrote nierstenen van kweken.

Score:

81/100

Label:

Comatose Music, 2021

Tracklisting:

  1. Whom Prey On The Weak
  2. To Him Be The Glory Forever And Ever
  3. Hatred Towards The Holy Creature
  4. Forged By The Ancient Entity
  5. Ashes Of Dead Worlds
  6. In My Own Image And Likeness
  7. Emancipation
  8. Thou Art Prayed By The Nazarenes
  9. Sense Of The Diabolic (Deeds Of Flesh-cover)

Line-up:

  • Darren Cesca – Drums
  • Darren Joy – Basgitaar
  • Taylor Wientjes – Vocalen
  • Victor Araneda – Gitaar

Links: