Houkago Grind Time – Bakyunsified (Moe The Gore)

Geschreven door op 10-12-2020 om 18:50.

Andrew Lee doucht met zijn gitaar. Hij ontbijt met zijn gitaar. Hij rijdt auto met zijn gitaar. Ja, hij slaapt zelfs met zijn gitaar waarschijnlijk. Die man heeft tijd teveel. Hij speelt in een heel legioen bands waar hij meestal de vocalen en gitaren verzorgt. Een van die projecten is Houkago Grind Time. De naam is een humoristische parodie op Houkago Tea Time, een mangaserie. Ik vind het persoonlijk net zo grappig als Andrew Lee op onderstaande foto.

Wanneer je dit album aanzwengelt, krijg je een verteerbaar grindgeluid te verwerken. Midi drums nemen een voortrekkersrol met een strak gespannen snaredrum natuurlijk, en veel getik op de cymbalen. Als een ware octopus worden de blasts op recordtempo afgevuurd en afgewisseld met mid-tempo grooves. Het klinkt groovender en meer punk dan gebruikelijk vanwege de mincecore-invloeden. Agathocles iemand? De redelijk softe gutturals wisselen af met wat geblaf. “Wafwafwaf, wafwafwaf, wafwaf waaaa”. Dat moet ongeveer de tekst zijn. De gutturals trekken zichzelf echter soms nog net wat smeriger in de drek. Met name vocalist Brandon weet op Is The Order A Blastbeat? eens even het riool flink open te trekken, onder begeleiding van de groovende snaren.

Effortless Regurgitation of Kyoani Moeblobs start met een anime-stemmetje. Wat volgt, is een lekker gure en afwisselende grindroute. Het hoogtepunt van de plaat is Ruptured in Akkariin met snijdende bends en een ridicule solo. De screams gaan hier nog een tandje harder dan op de andere liedjes. P is for Keikaku biedt wat meer deathmetalriffs, maar dat mag ook wanneer het maar liefst twee minuten door kachelt. Het is een toevoeging dat er wat meer muzikanten meedoen, voor de vocale afwisseling is dat nodig om het interessant te houden.

Bakyunsified (Moe The Gore) is wederom een acceptabel werk van Andrew Lee. Hij weet waar hij mee bezig is, en zowel de uitvoering als de songwriting zijn gewoon weer on point. Zijn typische old school deathmetalgeluid opgeleukt in een grindcoresetting met mincecore-invloeden, zoveel moet je ongeveer verwachten. Mocht het binnenkort tot een bruiloft met zijn gitaar komen, dan nodig ik mijzelf alvast uit.

Score:

80/100

Label:

Grindfather Productions, 2020

Tracklisting:

1 Bakyunsified (Moe to the Gore)
2 Houkago Grind Time
3 Effortless Regurgitation of Kyoani Moeblobs
4 Endless Eight Part 2
5 Ruptured in Akkariin
6 Hey Toshino Kyoko
7 A Manual of Ways to Occupy Oneself While Waiting in Line for Limited Edition Merch
8 Endless Eight Part 6
9 Walk Her Home Gently
10 War Bad
11 Moe: Nani?
12 Makoto Shinkai Has a Goatee
13 M is for Moe
14 Is the Order a Blastbeat?
15 P is for Keikaku
16 Fuwa Fuwa Grind

Line-up:

  • Andrew – Drums, gitaar, vokills, basgitaar
  • Harlan – Gitaar (Moe:Nani?, P is for Keikaku)
  • Dave Callier – Gitaar (War Bad)
  • Leon – Gitaar (Makoto Shinkai has a Goatee)
  • Brandon – Vocalen (Is the Order a Blastbeat?)
  • Sleazy Derek – Vocalen (Ruptured in Akkariin)
  • Tom G – Vocalen (Endless Eight Part 2)

Links: