Himinbjorg – Europa
Adipocere, 2005
Himinbjorg komt uit Frankrijk en speelt een vorm van pagan metal. Ik kwam in 2001 in aanraking met deze band toen ik op de gok (tenminste ik had er wat goeds over gelezen) de mini cd Third ergens uit de platenbakken viste. Na de eerste tonen had ik nog erg goede hoop dat dit geen miskoop zou zijn, maar dat bleek al snel een aardige misvatting. Af en toe wordt dit mini-tje even genietbaar (vooral door de best lekkere gitaarsound), maar de muziek gaat zo gruwelijk snel vervelen dat 25 minuten in een keer een erg lange zit kan zijn. Ik heb sindsdien dan ook niet meer omgekeken naar deze Fransozen en net op het moment dat ik dacht dit bandje volledig uit m’n hoofd te hebben gezet, valt deze promo op m’n deurmat. Een full-length!!! 52 minuten!!?? AAARGH!!!
Na eerst een diepe zucht te hebben geslaakt druk ik maar op de play-knop. Een intro met jankende gitaren dringt mijn gehoorgangen binnen en dan kan het “feest” beginnen met Entering Odin’s Huge Palace. Hmm…beetje saai, maar dit klinkt zo slecht nog niet…ai nee die cleane vocalen da’s niks…oh dit is nog wel een geinig stukje…héé lijkt wel een beetje op Falkenbach soms…naja, volgende nummer…It Was in Europe…hmm was wel benieuwd wat dan in Europe was, maar de tekst laat wenig los helaas…hé dit riffje is wel erg gejat van Helheim’s nummer Vinterdoden maar hobbelt wel érg lang door… pfff wat een saai nummer eigenlijk dit…volgende!…oh een instrumentaal intermezzootje…skip… Wow! Black metal! Mwoa klinkt niet onaardig…alles is prima te volgen en…ach dit is toch ook al zo vaak gedaan (hoor zelf een Cradle of Filth-riffje!)…skip skip…hé het nummer The Alienated klinkt wel aardig op zich, een beetje van hunzelf en een beetje van Windir, aardig gedaan…ai da’s jammer, het niveau daalt weer…och weer zo’n intermezzo, veel overbodiger dan dit vind je ze niet zo vaak meer…pfff hoe lang duurt ie nog…oh nog een paar nummers, nog even volhouden dan kan ik hierna weer wat anders op gaan zetten…tsja wat zal ik zometeen eens uit de kast trekken…hmm…..*raakt in gedachten*…”Hoho! Niet afdwalen nu Robertje, kop erbij houden, je moet hier een recensie van schrijven!” denk ik bij mezelf…Nou de oren maar weer op scherp dan…zucht…ach what the fuck, morgen maar weer verder luisteren…oh wacht! weer een aardige riff…en weg was ie weer…nou, uit met dat ding.
Ja sorry hoor, soms is het gewoon pure tijdverspilling om sommige platen volledig te proberen te doorgronden en te analyseren. Ik heb het hierna nog een keer geprobeerd hoor, begrijp me niet verkeerd, maar 52 minuten van dit is toch echt teveel van het goede. Dan weer ontiegelijk saai met daarbovenop de bijna valse cleane zang en dan weer licht genietbare black metal uitspattingen, maar geen moment sterk genoeg om er ook maar lichtelijk van onder de indruk te zijn. Qua afwisseling is de band er in ieder geval wel op vooruit gegaan. Qua songwriting en originaliteit is er daarentegen na zoveel albums nog steeds weinig eer te behalen.
Nee dames en heren, hoewel Himinbjorg er licht op is vooruit gegaan, is het nog lang geen hoogvlieger in het genre.
Tracklist:
- Intro
- Entering Odin’s Huge Palace
- It was In Europe
- The Inner Mirror
- The Law Of The Worship
- Yon
- The Alienated
- Like A Shadow
- Daily Desillusions
- Les Strates
- Last Day In Alesia
Line-up:
- Anton – guitars
- Kahos – drums
- Zahaah – vocals, bass
- Mathrien D – guitars
Links: