Hideous Divinity – Unextinct

Ik moet zeggen dat 2024 ons niet slecht bedeelt als je kijkt hoeveel goede keiharde zware metalen releases ons nu al heeft bereikt. En nu valt mij de eer ten deel om het vijfde volwaardige album van het Italiaanse Hideous Divinity onder de loep te mogen nemen. De band heeft tussentijds nog een EP uitgebracht genaamd LV-426. Deze laatste langspeler heeft de naam Unextinct meegekregen en is de tweede release onder de Century Media vlag. De eerste was genaamd Simulacrum. Century Media is een label dat zich met name in de eredivisie van de metalwereld bevindt. En in die eredivisie hoort Hideous Divinity terecht thuis. Tevens mogen we de nieuwe drummer Edoardo Di Santo verwelkomen die de oudgediende Giulio Galati vervangen heeft, die in goed overleg de band heeft verlaten vorig jaar.

Hideous Divinity speelt, zoals bij de meeste mensen wel bekend, snoeiharde death metal met een technisch randje. De muziek is rauw, snel en heeft een hoge dichtheid. Super veel ademruimte is er in de regel niet en dat is totaal geen probleem bij deze heren! De nummers zijn zo goed geschreven en er gebeurt zoveel interessants dat je continue op je qui vive bent dat de albums af zijn zonder dat je het echt door hebt. Dat vind ik op zich al knappe prestatie. Laten we hopen dat dat nu ook het geval is want met 51 minuten ultra bruut geweld voor de boeg mogen we de oortjes wel met tijgerbalsem insmeren als warming up.

Hideous Divinity wijkt op de nieuwe plaat niet af van het hen welbekende recept van keiharde death metal niets ontziend geweld. De plaat is vrij lang voor eentje uit dit muziekgenre en telt een aantal nummers van zeven tot acht minuten. Naast de vele blastbeats vinden we gelukkig meer dan voldoende afwisselingen in tempo en intensiteit. Dat is echt nodig, want als de mannen even alle registers opentrekken is er geen houden aan. Wat een kracht. Wat een passie. Maar zoals gezegd er is ruimte voor afwisseling. En dat is zo grandioos goed gedaan dat maar weer blijkt waarom deze band onderscheidend is in de bomvolle brute deathmetalwereld. Ik hoor nummers verweven met een mysterieus randje en theatraal klassieke muzikale ondertoon à la Fleshgod Apocalypse. Met een vleugje bombast. Ook hoor ik af en toe licht oosterse invloeden en Nile-achtige gedeeltes. Noemenswaardig zijn de solo’s die soms vol emotie je gehoorgangen binnen worden gegoten en dan is het puur genieten. Maar vervolgens gaat de band weer furieus tekeer om dat mooie weer teniet te doen door puur geweld. Ook tijdens de snelle passages hoor je de geweldige riffs terug die de band in staat is te schrijven. Luister maar eens naar de tempoversnelling die gepaard gaat met echt een fenomenale riff op een minuut of drie van het nummer Quasi-Sentient. Als dat niet garant staat voor een enorme circle pit, weet ik het ook niet meer. Ook vinden we wat instrumentaal werk wat de afwisseling zeker ten goede komt waarbij Der Velorene Sohn zelfs een ambient tintje vertoont.

Het is Hideous Divinity weer gelukt een album te produceren dat zijn uitstekende voorgangers op zijn minst evenaart. Ik durf te stellen daar nog overheen te gaan. Unextinct staat bomvol details die zich gaandeweg meerdere luisterbeurten aan je openbaren. Dat komt de luisterervaring helemaal ten goede en ook na meerdere keren blijft het een spannende plaat. Alles bij elkaar optellend, de goede nummers, de technisch hoogstaande uitvoering daarvan en de lol die ik had luisterend naar het album, kan ik niet anders concluderen dat dit een fantastische plaat is geworden. Wederom mag ik een potentiële kandidaat voor de komende jaarlijsten beschrijven voor het mooie Zware Metalen.

Score:

90/100

Label:

Century Media, 2024

Tracklisting:

  1. Dust Settles on Humanity
  2. The Numinous One
  3. Against the Sovereignty of Mankind
  4. Atto quarto, the Horror Paradox
  5. Quasi-Sentient
  6. Hair, Dirt, Mud
  7. More than Many, Never One
  8. Der verlorene Sohn
  9. Mysterium Tremendum
  10. Leben ohne Feuer

Line-up:

  • Enrico Di Lorenzo – Zang
  • Stefano Franceschini – Basgitaar
  • Enrico Schettino – Gitaar
  • Davide Itri – Session Drums

Links: