Hideous Divinity – Simulacrum

Naar het schijnt betekent Simulacrum schijn in het Latijn. Schijnbaar is het ook de naam van het vierde verschijnsel van Hideous Divinity. Op twaalf jaar tijd beitelden de Italianen zich met hun ziedende death metal in de voorste schijnwerpers van het genre. Toch liet mastermind Enrico uitschijnen dat hij dit keer er enkele moderne blackmetalinvloeden ingekapseld had. Laten we daar ons licht maar eens op …richten.

Enrico heeft woord gehouden. Je hoort regelmatig grimmige bijklanken of obscure tremelodeiningen onder de bovenstroom van verschroeiende snaarversnijdingen en overrompelende drumtornado’s. Wanneer het eens niet oerend hard uit alle voegen knalt, hoor je de akkoorden in een Anamrophia Otto III subtiel de blackmetalzone betreden. Actaon is zelfs volledig multifocaal. Voortdurend treedt er een bijna idyllisch zwarte onderklank in harmonie met de ontwortelend snaarfrictie. Erg sterk hoe ze die nieuwe input verwerken!

Al merk je daar met een oppervlakkige luisterbeurt nauwelijks iets van. Het indrukwekkendste schouwspel in het granietsmeltende geluidscolloseum van Stefano Morabito blijven de supersonische gitaarstenigingen en overdonderende drums die ze met pijnigende tempowissels of brute breaks in elkaar knallen. Vuurspuwende grunts en vlakke screams stichten nog meer chaos wijlst nikkelpersende bassen af en toe een moment pakken.

Dat blijft het eeuwige probleem: hoe hard de epische death metal je ook uit je sokken blaast, het blijft complex en moeilijk doorgrondbaar. Of is dat maar schijn?

Score:

80/100

Label:

Century Media, 2019

Tracklisting:

  1. Deleuzian Centuries
  2. The Embalmer
  3. Condense
  4. Anamorphia Atto III
  5. The Deaden Room
  6. Actaeon
  7. Bent Until Fracture
  8. Seed Of Future Horror
  9. Prey To A Vision
  10. Implemini Exitio

Line-up:

  • Enrico Schettino – Gitaar
  • Enrico ‘H.’ Di Lorenzo – Vocalen
  • Giulio Galati – Drums
  • Stefano Franceschini – Basgitaar
  • Ricardo Benedini – Gitaar

Links: