Heteropsy – Embalming

Terwijl de jaarlijstjes je weer om de oren vliegen schrijf ik nog mijn laatste recensie van 2025 over Embalming, de eerste langspeler van het Japanse Heteropsy. En laat deze band nou het perfecte tegengif leveren voor al het zoetsappige kerstgeweld waarmee je deze donkere dagen wordt overspoeld. Wat mij betreft een meer dan welkome afwisseling!

Bij de eerste gitaarklanken is duidelijk wat we hier voorgeschoteld krijgen: een onvervalste pot old-school death metal van Zweedse snit met enkele fijne Autopsy-uitstapjes. De mannen uit Kyoto hebben de plaat voorzien van een heerlijke instrumentale introductie, waarin het kenmerkende HM-2 geluid van de Zweedse school overduidelijk aanwezig is. Naast zwaar schurend akkoordenwerk schuwen de heren gitaristen ook het melodische gitaargepiel niet. De melancholie is meteen alomtegenwoordig en blijft dat tot het bittere eind van de plaat.

Na de intro The Dawning knalt single Pandemonium Alter erin en horen we meteen dat het geluid op Embalming alle ruimte krijgt. Geen laffe productie en rechtgetrokken partijen, maar vrij spel voor klank en dynamiek. De gitaren gieren, de drums rollen en de grunts komen van diep. De rock ‘n’ roll-goden zullen goedkeurend mee knikken. Pandemonium Alter bouwt lekker op wanneer we na slepende logge passages ook worden getrakteerd op ouderwetse blastbeats en dubbele bas-tapijtjes. Ook hier doen de melodische gitaarpartijen denken aan Dismember, In Flames en At The Gates.

De composities op Embalming vinden een fijne balans tussen zwaar, slepend, melodisch en opgefokt. Zo weet Heteropsy een stinkende geluidsbrij te brouwen van ouderwetse death metal met een flinke portie doom. Met haar heldere en melodische gitaarklanken is Memento Mori het eerste nummer op de plaat dat volledig overhelt naar de doom metal en het zou daarmee een logische aftrap zijn van een B-kant. Hammerheart Records gaat het schijfje uitbrengen op vinyl, dus daar komen we vanzelf achter.

Op Methadone zoekt de band het experiment wat meer op met een soort klanklandschap van whitenoise en gitaar, dat uiteindelijk uitmondt in een verderfelijke poel van trage doom. Als het bijna tien minuten tellende slotstuk Old Friends uiteindelijk is uitgeraasd blijf je als deathmetalliefhebber enigszins overrompeld maar voldaan achter, zonder dat daar een kerstdiner voor nodig was. Het kwartet uit Tokyo heeft op hun debuutalbum een pakkende mix weten te maken van old school death en doom metal met hier en daar wat snufjes post metal en ambient. Deze receptuur vormt een droefgeestige cocktail die je in één teug leegt en die verlangt naar meer.

Ad fundum!

Score:

90/100

Label:

Caligari Records, 2025

Tracklisting:

  1. The Dawning (Intro)
  2. Pandemonium Alter
  3. The Sodomizer
  4. Asphyxia
  5. Memento Mori
  6. Seventh Damnation
  7. Methadone
  8. Old Friends

Line-up:

  • Koki Fukushima – Zang, Gitaar
  • Kota Maruyama – Gitaar
  • Hiroki Sato – Basgitaar
  • Shigenori Tamura – Drums

Links: