Heimland – Forfedrenes Taarer

Geschreven door op 04-05-2023 om 18:50.

Heimland is een Noorse blackmetalband, maar wel eentje met een pagan insteek. Dat kan natuurlijk van alles betekenen. In eerste instantie zijn we dan al snel geneigd om aan Kampfar te denken, of aan de meer Viking georiënteerde blackmetalband Helheim. Maar het referentiekader is natuurlijk veel groter dan deze bands. Pagan wil namelijk in veel gevallen ook zeggen dat er wel eens stijlvreemd wordt gecomponeerd, soms met fluitjes, zuivere folkloristische gezangen of andere (historische) invloeden. Wat zullen we op Forfedrenes Taarer (de tranen van de voorouders) horen?

Het Noorse Edged Circle Productions is het label van dienst. Met onder andere ons allereigen Bodyfarm en Asagraum als labelgenoten, is het vooral black- en death metal wat we op de homepage aantreffen. Ook dit Heimland staat er met een beschrijving tussen, waarbij het label aangeeft dat hij na het aanhoren van de eerste mix er direct bovenop is gesprongen om de band onderdak te bieden. Rauwe en ontketende blackmetalduisternis, zo luidt de beschrijving.

Met Doedens foerstning als intro gaat dit album van start. We horen een akoestisch gitaarspel, wat prima en heel natuurlijk past bij het pagan gebeuren. En als dan het tweede nummer Ved doedens vugge er vol inklapt, dan is de referentie aan het eerder genoemde Kampfar al direct een passende. Als luisteraars worden we meteen betrokken bij alles wat de band hier laat horen. Vocalist Gnist eist de aandacht op met zijn scherpe blackmetalkrijs, die niet al te schel op de voorgrond is geplaatst. Het stemgeluid laat desondanks een stuk bezetenheid horen, waar de urgentie vanaf spat. Leuk detail is dat de kenner de openingsriff van Lagt i ruiner ook zal herkennen van A World To Win (Gorgoroth, Incipit Satan). Dikwijls worden de melancholische gitaarriffs lekker geflankeerd door zwaar basgetokkel. De drummer weet telkens goed van tempo te wisselen en ook zijn fills zijn dik in orde. Het drumgeluid is zwaar genoeg, maar helt nergens teveel over. Dit voorkomt dan ook dat de muziek als een grote geluidsbrij gaat klinken, terwijl er wel veel gevoel voor een chaotische structuur overblijft. Tijdens het titelnummer is het dan vooral heel fijn als de band de afwisseling zoekt met bijvoorbeeld een korte akoestische gitaarpassage. Dit trucje horen we wel vaker, maar het blijft ook hier zeer effectief, zoals een stevig gebouwd huis op zijn grondvest staan. Alle teksten zijn net als bij het eerder genoemde Kampfar eveneens in de Noorse taal.

 
De eigen signatuur vinden we misschien wel in een tikkeltje meer melancholie, met brute en niet te versmaden uithalen van Gnist. Wel hebben we de indruk dat de muziek wat aan de zachte kant lijkt op te zijn genomen. Tijdens het beluisteren moet het volume namelijk flink omhoog om al headbangend te kunnen genieten. Ook is het vrij snel duidelijk dat alle nummers van hetzelfde kwalitatief hoge niveau zijn. Voor een debuut is dat bijzonder knap. Toch verwachten we op basis van Forfedrenes Taarer dat er nog meer inzit. Het volgende album kan zomaar een absolute topper in zijn genre worden. De Noren hebben de lat in ieder geval alvast hoog weggelegd met deze uitstekende debuutplaat.

Score:

84/100

Label:

Edged Circle Productions, 2023

Tracklisting:

  1. Doedens foerstning
  2. Ved doedens vugge
  3. Lagt i ruiner
  4. Iskald raatten jord
  5. Forfedrenes taarer
  6. Skugger fra ei svunnen tid
  7. Ættestupet

Line-up:

  • Lord Thamuz – Drums
  • Gnist – Vocalen
  • Alfhar – Gitaren, Vocalen
  • Morgoth – Basgitaar

Links: