Heaume Mortal – Solstices

Soms schrijf je een review in één ruk, deels omdat de plaat zo lekker overtuigend in elkaar steekt en de muziek je meteen beet heeft. Een andere keer duurt het langer, veel langer om iets zinnigs op schrift vast te leggen. Het Franse Heaume Mortal maakt het me niet al te makkelijk. Deze Parijse band lanceert hun eerste boreling via Les Acteurs De L’Ombre, een label dat erom gekend staat de ‘speciallekes’ te verzamelen. Denk maar aan de meest recente release van Pensees Nocturnes.

Heame Mortal is als een moeilijk verteerbaar gerecht. Doom/blackmetal is de stijl die hij blijkt te spelen. Vijf eigen nummers en een Burzum-cover heeft hij bij elkaar verzameld en de plaat klokt af op 58 minuten muziek. Je gaat er dan ook best even deftig voor zitten, net als in een restaurant trouwens. De plaat komt via de postbode en wordt dus fysiek aangeleverd wat ik altijd toch een voordeel vind. De hoes is van de hand van Gustave Moreau (‘Tomyris and Cyrus’), een Franse kunstschilder die leefde tussen 1826 en 1898 en zich vooral bezighield met het weergeven van Bijbelse en mythologische taferelen.

De plaat start met het lange, bijna veertien minuten durende Yesteryears. Dissonant aandoende riffs trekken de boel op sleeptouw, een door crash cymbalen geladen drumpartij vormt de basis met daarbovenop een screamzang. Er worden heel wat garen gesponnen in dit nummer, de kat van de buren zou er erg blij mee zijn. Als Bart De Wever tapijten zou maken, was hij eveneens in zijn nopjes geweest. South Of No North, wat een goed gevonden titel, houdt het net langer uit dan twee minuten en vind ik het beste nummer op de plaat. Het heeft door zijn structuur en uitvoering een post-hardcore vibe. Vervolgens word je het nummer Oldborn binnengesleurd die deze vibe nog even vasthoudt. Wel knap gevonden. Voor het eerst op de plaat hoor je in dit nummer voorzichtig de distortion-bas deftig doorkomen. De zang maakt hier ook een paar vette uitschuivers naar het hoge toe en je krijgt eveneens een beklijvende gesproken stuk (vermoedelijk één of ander filmfragment) te horen.

En dan slaat de band weer aan het breien. Na de Burzum-cover plakt Heaume Mortal er Tongueless (Part III) achter. Een nummer dat net als de opener van de plaat vooral bestaat uit veel garen en alzo resulteert in een hele hoop truien tot ergens in minuut tien een heerlijke gitaarriff passeert. De afsluiter, Mestreguiral, neemt je gedurende tien minuten mee op een synth-trip ondersteunt door een regen- en onweersbui. Tja, ik noem dat oeverloos en zinloos gepiel.

En hiermee eindigt dan de plaat en blijf ik toch wat op mijn honger zitten. Alsof ik in een restaurant toch net weer het verkeerde gerecht heb besteld. Zo een gerecht dat moeilijk te verteren is. Niet zo één waar je dagenlang diarree of buikloop van krijgt maar een gerecht dat pakweg een dag of twee wat op je maag blijft liggen.

Score:

65/100

Label:

Les Acteurs De L’Ombre, 2019

Tracklisting:

  1. Yesteryears
  2. South Of No North
  3. Oldborn
  4. Erblicket Die Tochter Des Firmaments (Burzum cover)
  5. Tongueless (Part III)
  6. Mestreguiral

Line-up:

• J. Henri – Zang
• J. Bonnet – Drum
• G. Morlat – Gitaar, bas, synth

Links:

Heaume Mortal Facebook
Les Acteurs De L’Ombre