Haradrim – Death of Idols

Tot nu toe is 2023 een fantastisch jaar voor de metalliefhebber. Het ene naar het andere succesvolle album wordt op ons losgelaten. Met name in de categorie debuutalbums is het dikwijls prijsschieten. Nu komt het debuut Death of Idols van de Zweden van Haradrim hier voorbij. Een band die zich zwaar heeft laten inspireren door het crust- en hardcoregenre, maar nu met een massieve mix van black- en death metal op de proppen komt. En dan met name geschikt voor fans van Behemoth, Marduk en Martyrdöd. Kijk en dan is onze interesse natuurlijk zondermeer gewekt! Als we dan ook nog lezen dat het album is opgenomen en gemixt door Andreas Gren (van grindcore-/crustpunkband Grid) en is gemasterd door een zekere Dan Swanö (jaja, daar is hij weer), dan kunnen we maar met moeite een valse glimlach onderdrukken. Op voorhand is het namelijk een allesbeduidende indicatie voor een geweldig geluid.

Nou, ik zou zeggen zet u schrap, evenals uw redacteur van dienst, want hier gaan we dan. Het album trapt af met het titelnummer, waarbij de drumklopperij een mengeling is van death en black, maar zeker ook teruggrijpt naar de eerder genoemde crust -en hardcoreinspiratie. Strakke, snelle en knoeperharde ritmes worden op de luisteraar losgelaten. Het stemgeluid ligt in eerste instantie nog wat dicht bij Nergal (Behemoth), maar weet toch ook wel een eigen stempel te drukken. In vergelijking met bijvoorbeeld Marduk is de geluidsoverdracht toch wel een pak zuiverder van aard. Dat doet overigens niets af aan de intenties van deze band, want we krijgen evengoed een lading onversneden blackdeathchaos te verwerken. Het korte, bizar snelle Nero is daar een aansprekend voorbeeld van.

Met een nummer als Demigod is de vergelijking met het eerder genoemde Behemoth natuurlijk evident.  Het lijkt dan ook wel op een vette knipoog naar de Polen, waar Haradrim een eigen saus over weet te schenken. Het zijn de ritmische cadansen, gave start-stopmomenten en het epische gitaarwerk waardoor de heren zich weten te onderscheiden. Maar ook het gelaagde stemgeluid is goed gevonden. Toch is Demigod zeker niet het sterkste nummer van dit album. Zo is Conquest een nog hardere klap in het gezicht met beklijvend drumwerk en dito gitaren. En in het hier toegevoegde Venus Falling klinkt een behoorlijke hoeveelheid opgefokte bezieling door.

 

Het mag duidelijk zijn dat deze blackmetalband niets nieuws laat horen, maar dat hoeft ook helemaal niet. Wat hij doet is uitermate effectief, deels gebaseerd op grote albums uit het verleden, maar ook door de juiste mix van geluid en afwisseling de moeite waard.

Score:

80/100

Label:

Trust No One Recordings, 2023

Tracklisting:

  1. Death of Idols
  2. Venus Falling
  3. Tyrant
  4. Godless
  5. Defiling of Spirit
  6. Nero
  7. Demigod
  8. Conquest
  9. The Price of Compliance
  10. Acheron
  11. Ashes of Warsaw

Line-up:

  • Anton Palmborg – Gitaren, vocalen
  • Dennis Sjögren – Bas
  • Isak Nilsson – Drums

Links: