De Amerikaanse germanofielen Hanzel Und Gretyl zijn terug met het achtste wapenfeit uit het vijfentwintigjarige bestaan van het industriële metalduo. Waar eerdere albums bol stonden van een Derde Rijk-fetisj en een hevig fascistische inslag met een hele dikke, ironische knopoog, is deze thematiek in navolging van voorganger Black Forest Metal (2014) wederom absent. Geen titels meer in het rijtje van Heil Hizzle Mein Nizzle – Hoe gedateerd klinkt dit nu precies tien jaar later? -, Third Reich From The Sun, Übermensch Überfrau, Mein Kommandant of SS Deathstar Supergalactik. En dat is toch wel een beetje jammer, want hoe je het went of keert, dat foute Duitse voegt toch ook wel een erg vermakelijk sausje toe aan de muziek. En dat is het enige waar het ook voor dient bij Hanzel Und Gretyl: vermaak. Persoonlijk vraag ik me dan ook wel af of het overgevoelige sentiment anno 2018 wellicht een hoofdreden is geweest in de omschakeling van de thematiek, waar nu veel meer invloed wordt geput uit de occulte blackmetalscene, aangesterkt met de verDuitste humor van de New Yorkers.
Black Forest Metal werd door de band al omschreven als een nieuwe fase waarin de band zou verkeren en het is duidelijk dat deze lijn is voortgezet op deze nieuwe schijf, getiteld Satanik Germanik. Het materiaal klinkt allemaal wat harder dan het oudere werk en vooral meer metal. Met de opener Golden Dämmerung weten de dame en heer een intro neer te zetten dat een pakkende, geheimzinnige sfeer verzorgt, om vervolgens met de deur binnen te vallen wanneer We Rise As Demons wordt ingezet. Deze heeft een sterke doominvloed, waardoor dit nummer onheilspellender klinkt dan dat wat ik van deze band gewend bent. Kwaadaardige, pompende beats loodsen je ook door Black Six Order en Weisseswald, ervoor zorgend dat je bijna zelf in staat bent te marcheren door je woonkamer. Het is pas op het opvolgende I Am Bad Luck dat het roer wordt omgegooid. Hier neemt Vas Kallas de vocalen voor haar rekening, wat resulteert in een nummer dat herinneringen op doet roepen naar Type O Negative op z’n meest gotische momenten, met een vleugje Symbol Of Life-era Paradise Lost.
Voor wie de achternaam Keizer draagt, is Trinken Mit Der Kaiser (Die Bierz From Hell) de ultieme party anthem waar diegene altijd op gewacht heeft. Een nummer dat ik na de eerste luisterbeurt vooral ontzettend slecht vond, maar het is zo ”campy”, met een simpel doch effectief meezinggehalte, dat ik het uiteindelijk zelfs een hoogtepunt ben gaan vinden. De tekst, het luchtalarm, de toeters, het maakt het nummer des te memorabeler. Ook fijn zijn Hellfire Und Grimmstone, dat wederom een fijne up-tempo drive kent, en Sonnenkreuz, dat daarentegen juist weer een stevige, langzaam, industrieel en doomy gehalte heeft. Ik kan ook niet zeggen dat Satanik Germanik een zwak nummer kent. Want ook Unter Alles, dat bij vlagen voorzien wordt van door black metal beïnvloed drumwerk, en het duistere 13 Moons – dat Marilyn Manson graag geschreven zou hebben – luisteren lekker weg. De nummers zijn memorabel na de eerste luisterbeurt, met een gezonde afwisseling tussen de humoristische onzin en duistere nonsens van Hanzel Und Gretyl. Een meer dan prima album, maar hoe graag de dame en heer het ook zouden willen, een score van 88 krijgen ze niet.
Score:
78/100
Label:
Metropolis Records, 2018
Tracklisting:
- Golden Dämmerung
- We Rise As Demons
- Black Six Order
- Weissewald
- I Am Bad Luck
- Trinken Mit Der Kaizer (Die Bierz From Hell)
- Hellfire Und Grimmstone
- Sonnenkreuz
- Unter Alles
- 13 Moons
- Kinamreg Kinatas
Line-up:
- Kaizer Von Loopy – Gitaar, Vocalen, Programmering
- Vas Kallas – Bas, Vocalen
Links: