Haken – Fauna

Haken is zo’n band die op elk album herkenbaar klinkt maar waarvan het geluid zich per album duidelijk ontwikkelt. Waren op de eerste twee albums de invloeden van Dream Theater nog nadrukkelijk aanwezig, vanaf The Mountain werd het geluid steeds rijker met invloeden van bands als Gentle Giant en Soft Machine. Affinity werd vervolgens een eighties-sythesizerfeest. Met het tweeluik Vector (2018) en Virus (2020) leverde Haken hun stevigste albums af in de discografie van de band.

Met Fauna verkent Haken weer nieuwe wegen en dat levert een bijzonder divers album op. Het stevige Taurus opent vertrouwd en leunt zwaar op de heavy staccato riffs van Griffiths en Henshall. Vanaf het jazzy Nightingale sijpelen de meest uiteenlopende invloeden binnen, zonder afbreuk te doen aan de herkenbare sound van Haken.

Nou ja, uitzondering is wellicht het poppy The Alphabet Of Me, dat bij vlagen dankzij de R&B-beats, de EDM-synths en de oohhh/aahhh-koortjes eerder als een sollicitatie voor het Eurovisie Songfestival klinkt dan doet denken aan een progrocknummer. In de refreinen klinkt het nummer weliswaar erg sterk, maar als geheel is dit het minste nummer van Fauna. Als pop-experiment zijn het fris klinkende Lovebite en Island In The Cloud beter geslaagd. Hier komen de invloeden van de jaren tachtig mooi tot uiting. Deze nummers doen erg denken aan Yes ten tijde van 90125.

Het sterkst klinkt Haken toch wel op de langere nummers. Het al eerder aangehaalde Nightingale, dat van een jazzy rustig nummer in ruim zeven minuten transformeert naar een heavy progmetaltrack, is daar een mooi voorbeeld van. Er gebeurt zoveel dat het nummer ook na tientallen luisterbeurten interessant blijft. Dat geldt nog meer voor het geweldige Sempiternal Beings, dat klein begint met drums en bescheiden gitaar en met elk couplet groeit, meer details krijgt en toeleeft naar een krachtig refrein. Een hoofdrol is weggelegd voor zanger Ross Jennings die hier laat horen nog steeds te groeien als zanger.

Hét hoogtepunt van Fauna is echter Elephants Never Forget. Dit majestueuze nummer brengt het beste van Queen en Gentle Giant, inclusief geslaagde Derek Schulman-imitatie, samen met de hoekige four-on-the-floor-metal van Rammstein en instrumentale krachtpatserij à la Dream Theater.

Het album sluit waardig af met het relatief ingetogen Eyes Of Ebony, een eerbetoon aan Richard Henshall’s vader die in 2021 overleed en de band veel steunde in het begin van de carrière.

Fauna is een geweldig en divers album geworden dat zich kan meten met de beste albums uit hun carrière. Sterker nog, misschien is het wel het beste album tot nu toe. Het prachtige artwork van Dan Goldsworthy, vol met verwijzingen naar de nummers op dit album, maakt het helemaal af. Dit album zien we terug in veel jaarlijsten!

Score:

93/100

Label:

InsideOut Music, 2023

Tracklisting:

  1. Taurus
  2. Nightingale
  3. The Alphabet of Me
  4. Sempiternal Beings
  5. Beneath the White Rainbow
  6. Island in the Clouds
  7. Lovebite
  8. Elephants Never Forget
  9. Eyes of Ebony

Line-up:

  • Ross Jennings – Zang
  • Richard Henshall – Gitaar, toetsen
  • Charlie Griffiths – Gitaar
  • Pete Jones – Toetsen
  • Conner Green – Basgitaar
  • Ray Hearne – Drums

Links: