Heb ik me even iets op de hals gehaald waar ik zoet mee was. Laat ik eens een Oekraïense blackmetalplaat reviewen, dat was de insteek. Haissem leek in die categorie te vallen. Black en death metal, melodisch, uit Donetsk. Een eenmansband, van ene Andrey Tollock, die met Kuhaghan Tyyn zijn vierde album in even veel jaar uitbrengt. Satanath Records en Vidar Records uit Nederland zorgen beiden voor de verdeling.
Het openingsnummer Black Tide Dominion (in het Engels, jawel) laat meteen alle componenten horen waar Haissem over beschikt, terwijl Arcanum de ‘zachtere’ stukken eventjes langs zich heen laat gaan, om de mondharp de kans te geven te floreren in zijn pagan aandoenlijkheid. Op Aokigahara gaat het tempo op en neer, een nummer met veel reliëf dus, dat met een behoorlijke climax eindigt. Heel soms krijg je het gevoel naar een avant-garde metalband te luisteren, met een gezonde dosis geestdrift die nooit dramatisch of té theatraal aanvoelt. Referenties zijn moeilijk, misschien een Diabolical Masquerade, maar dat zeg ik met de nodige voorzichtigheid. Ook de sfeervolle uitloper Кuhаҕан Тыын, waar de beweeglijke gitaarpartijen de hoofdrollen opeisen als gemoedsrust herstellende uitwaaiers, is heel goed geplaatst.
Allesbehalve een snelle hap, dit Haissem. Duidelijk een begenadigd gitarist, die zich comfortabel genoeg voelt om zowel te screamen met een blackmetalzuurtegraad, als om zich spoken words-gewijs te uiten, als om zijn album van viriele baslijnen en drumslagen te voorzien. De laatste jaren heb ik veel te weinig tijd om dit soort van albums grondig genoeg door te nemen, ook nu ben ik nog lang niet aan het einde van de tocht. Ik kan in deze fase alleen maar mensen proberen aan te spreken die zelf wel de tijd (kunnen) nemen om zich in dit soort van oneffen metalen te verdiepen.
Score:
78/100
Label:
Vidar Records, 2020
Tracklisting:
1. Black Tide Dominion
2. Arcanum
3. Aokigahara
4. Кuhаҕан Тыын
Line-up:
Links: