Eind 2019 sloot Apathia Records zijn deuren. Het label van de Fransman Jehan Fillat was niet meer. Een groot verlies, want grensverleggende bands als Igorrr, Whourkr en Pryapisme kregen veel aandacht van dit label. Een vierde band moet ik daar eigenlijk aan toevoegen: Hardcore Anal Hydrogen. We play a ‘death-metal, electroacoustic, hip hop, rock, jazz, whatever we like’ music, wisten ze op te tekenen ten tijde van HyperCut. Een ronduit heerlijk chaotisch album dat mijn eindlijst haalde in 2018. De band vond dat de tijd gekomen was om als acroniem door het leven te gaan en hun vijfde album in eigen beheer uit te brengen, als HAH. En nu maken ze electro-metal-modern-rock-surf.
Chaotisch, eclectisch, verknipt. Alsof je soundtracks uit westerns, kung-fu en Vin Diesel actiefilms uit elkaar zet en terug in elkaar zet met behulp van breakcore, jazz, staccato metal en een hoop andere gekmakende loops. De combinatie is al even gek als de Engelse vertaling van de naam van de plaat: rabbit fish (dat beestje bestaat). Het is niet alleen progressief, het is ook lekker stevig en zwierig, zodat je weinig last krijgt van veel te ingewikkelde math of te kunstzinnige arty farty vibes. Integendeel, er wordt speels omgegaan met trancy toetsen, 8-bit en Amiga-muziek, ClownC0re, straatmuziek en volksdansen, esoterische sferen en natuurlijk ook een bak metal. Teksten zijn er weinig of niet, ik heb het gevoel dat het kenmerkende rappende gesnauw uit de strot van de frontman vooral gebruikt wordt als instrument. De nummers zijn ver uit elkaar lopend, als je een echte rode draad wil dan maak je best een afspraak bij de Veritas (als je in België woont) of de Wibra of de Hema of zo, als je slecht bent in het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Ook als je niet nerveus gemaakt wil worden door gefragmenteerde nummers, riffs, breaks of samples, maak je best een afspraak met diezelfde winkelketens, al was het maar om een hobby te vinden waar je een soort van innerlijke rust mee terug kunt winnen na het beluisteren van Chimaera Monstrosa.
Hoe dan ook, doe jezelf een nummertje HAH cadeau en kijk of je tevreden bent met het geschenk. Ik in ieder geval wel.
Score:
84/100
Label:
Eigen Beheer, 2021
Tracklisting:
01. Inbreed for Thalassa
02. Failure in progress
03. Quatre-quart au thon
04. Annuit Coeptis
05. Venera
06. Narakas
07. Akrikhr
08. Sax crusher
09. LES-1
Line-up:
- Sacha Vanony – Keel, fluit, synthesizers
- Martyn Clement – Gitaar, bas, moog, sitar, mandoline
- Morgan Berthet – Drums
- Antony Miranda – Sitar, Portugese gitaar
- Micha Vanony – viool
- Nils Cheville – Tampura, mohan
- Benjamin Jouot-Lajoux – Bas
- Remy Samar – Saxofoon
Link: