Haggard – Eppur Si Muove
Drakkar Records 2004
Galileo Galilei…. dat is het thema van deze nieuwe Haggard schijf, toepasselijk getiteld: “Eppur Si Muove”. Dat is italiaans voor: “Maar Het Beweegt”.
Wie een beetje bekend is met Galileo weet dat deze beste man ten tijde van de 16e eeuw de knuppel in het hoenderhok der kerk heeft gegooid. Hij had met zijn zelf gebouwde
telescoop de planeet Venus geobserveerd en zag dat deze in een aantal phases te zien was. Aan de hand daarvan concludeerde hij, net als zijn tijdsgenoot Copernicus, dat de planeten niet rond
de aarde draaien maar rondom de zon. Hiermee ging hij recht tegen de doctrine van de kerk in die beweerde dat alles om de aarde draaide. Hiervoor moest hij voor de inquisitie in Rome verschijnen en
aldaar werd hij verbannen naar Siena en moest hij plechtig zijn theorie van zich afzweren. Hierover gaat de cd van Haggard. Een mooi thema als je het mij vraagt.
Haggard mag zich met recht bij de grootste klassieke metal bands scharen, als was het alleen al om het feit dat de band bestaat uit 17 leden. Om het nog een band te noemen is miscchien niet zo handig,
orkest zou een beter woord zijn. Ik vraag me af hoe het schrijven van het songmateriaal in zijn werk gaat…. anyways, de muziek die Haggard maakt is buitengewoon mooi. Classical Neo-Ethereal Folk Metal zou de goede term zijn.
Deze nieuwe schijf valt eigenlijk in het verlengde an de voorgangers “And Thou Shalt Trust The Seer” uit 1997 en “Awaking The Centuries” uit 2000. Er wordt met “Eppur Si Muove” alleen meer de nadruk gelegd op het klassieke gedeelte van de band dan in de voorgaande albums.
Alle nummers steken mooi in elkaar. Alle orkest leden weten prachtige klanken uit hun instrumenten dan wel kelen te halen. Vooral het sorpraan werk en het gebruik van de hobo spreekt mij erg aan. Dit is meer dan alles een zeer rustgevende schijf, die af en toe uithaald met een dreigend metal stuk.
Minpunt aan de cd is dat de grunt miscchien wat beter en donkerder had gemogen. Nu is het een zeer vlakke grunt zonder kracht, niet dat het slecht is maar iedere keer dat ik de cd nu in mijn cd-speler zijn rondjes heb laten draaien denk ik telkens weer: “Maar die grunt had beter gemogen….”
Hoogte punt van de cd is het titel nummer “Eppur Si Muove” alwaar de sorpraan hemels zingt, heerlijke riffs onder de klassieke elementen liggen en ook de tenor om de hoek komt kijken. Er word gezongen in het Engels, Duits en Italiaans. Dit geeft een mooie variatie aan het geheel, alhoewel je van het duits moet houden.
Ja met deze schijf weet Haggard me flink te boeien en met hun middeleeuwse klassieke muziek gecombineerd met metal. Een must voor de Folk Metal aanhangers die van mooie vocalen houden. Ja dit “orkest” mag van mij nog lang muziek blijven maken!
Tracklist:
- All’inizio e La Morte
- Minuetto In Fa-Minore
- Per Aspera Ad Astra
- Of A Might Divine
- Gavotta In Si-Minore
- Herr Mannelig
- The Observer
- Eppur Si Muove
- larghetto / Epilogo Adagio
- Herr Mannelig (short version)
Line-up:
- Asis Nasseri – Guitars, Grunts and Vocals
- Luz Marsen – Drums
- Andreas Hemberger – Electric and Acoustic Guitars
- Robin Fischer – Bass
- Gaby Koss – Sorprano
- Veronika Kramheller – Sorprano
- Fiffi Fuhrmann – Tenore / Crumhorn
- Hans Wolf – Piano, Organ and Cembalo
- Judith Marschall – Violino
- Michael Stapf – Violino
- Steffi Hertz – Viola
- Kathrin Hertz – Violoncello
- Ivica Percinlic – Violone
- Florian Bartl – Oboe
- Andreas Peschke – Tenore / Flauto
- Mark Pendry – Clarinetto
- Michael Schumm – Timpani / Tamburo
Guest Musicians:
- Anna Reitmeir – Violoncello
- Matthias Kirchgessner – Guitars
- Dieter Roth – Electric And Acoustic Guitars
- Laura Belli – Alto
- Maria Klaus – Sorprano
- Saverio Belli – Tenore
- Matthias Utz – Bariton
- Dorothea Zelinsky – Violino
- Markus Van Langen – Voice
- Miguel Michin – Corno
Links: