haarp – Husks
Housecore Records, 2012
HAARP of Haarp, daar zijn er minimaal twee van. haarp (zonder hoofdletter), daar is er maar één van. Niet echt praktisch, zo’n verwijzing (neem ik aan) naar het Amerikaanse High Frequency Active Auroral Research Program, maar muzikaal onderscheidt deze band zich wel van de naamgenoten: met lompe metal die sludge-stad New Orleans, zijn plaats van afkomst, niet verloochent.
haarp is echter zeker niet in één genrebenaming te vatten. Doom is het zeker niet, daar is de muziek op Husks veel te variërend voor, en op veel punten ook te snel. Toch zit er ook weer te veel doom in om sludge te zijn: de muziek is bijzonder duister en zwaar: de muziek kruipt voor het gevoel van de luisteraar maar langzaam voorbij, als door een modderpoel en gehinderd door een tientallen kilo’s zware bepakking. De keuze van de band om maar drie nummers op de plaat te zetten (van achtien, negen en twaalf minuten) doet daar nog eens een schepje (modder) bovenop. En dan is er nog de zang: soms wat hoger, soms wat lager, maar zelden verstaanbaar en gedurende het hele album uitdrukkend hoe verschrikkelijk de wereld is. Kortom: in de stad van Crowbar, Eyehategod en Goatwhore voelt men zich ongetwijfeld erg thuis.
haarp slaagt er al met al bijzonder wel in een combinatie van genres te kweken die redelijk uniek is, doch zeker niet origineel, laat staan experimenteel, aanvoelt, en is een toonbeeld van de muzikale termen ‘zwaar’ en ‘lomp’. Anderzijds zijn de heren bepaald geen songwriters, en missen de ellenlange nummers opbouw en structuur. Het album voelt daardoor soms aan als een enigszins homogene massa, waar maar moeilijk een kop en een staart in te vinden zijn. Het “moddert wat voort”, als het ware. Gelukkig is er een groep liefhebbers van dit genre die daar totaal geen problemen mee heeft, en voor die groep is Husks dan ook een dikke aanrader.
Tracklisting:
- deadman/rabbit
- bear
- fox
Line-up:
- Shaun – Vocals
- Grant – Guitar
- Ryan – Drums
- Keith – Bass
Links: