Grey Mountain brengt met dit gelijknamige album zijn debuut uit. Een eerste blik op de uitgever van deze plaat, Eat Lead And Die Music, en de eerste paar minuten van deze plaat doen mij al sterk het vermoeden krijgen dat we te maken hebben met een nieuwe band uit de stal van Jonathan Grenville Higgs. Ik blijk het bij het rechte eind te hebben. Samen met Monsterworks-collega James Garnett en de Amerikaanse Kishor Haulenbeek (Black Harvest, Construct Of Lethe, In Human Form) heeft Jon een nieuwe death/doom formatie gecreëerd om bepaalde ideeën, die hij blijkbaar niet kwijt kon in zijn vier andere bands, toch te kunnen uiten.
Het contact begon in 2023 met de vraag van Jon aan Kishor of deze de hoes van het derde album van Bull Elephant wilde voorzien van artwork. Jon wist dat Kishor ook basgitaar speelde en vroeg voorzichtig of deze geïnteresseerd zou zijn om een aantal tracks, die hij samen met James had geschreven voor een nevenproject, te voorzien van baslijnen. Het positieve antwoord en de veel grotere inbreng van Kishor dan alleen de baspartijen, leidde tot de plaat die hier besproken wordt.
Om de negatieve bevindingen er alvast even uit te gooien: Jon is op al zijn projecten de zanger en belangrijkste componist; hij heeft een markant, duidelijk herkenbaar en gevarieerd stemgeluid en dat levert mooie contrasten op in de gespeelde nummers. Echter, omdat zijn vocalen zo herkenbaar zijn, loop je natuurlijk de kans dat men al gauw vergelijkingen gaat trekken met zijn andere projecten, zoals Bull Elephant en Thūn. Het enige pluspunt (wat de zang betreft op dit album) is dat, naast Jon, ook Kishor een duit in het zakje doet.
Goed. Grey Mountain dus. Het heeft muzikaal een beetje dezelfde invalshoek als Bull Elephant. Doom/death met invloeden van heavy metal, post-metal en de nodige dosis progressiviteit en dissonantie. Doordat Kishor meer op tafel bracht dan alleen zijn basspel (hij speelt ook gitaar, verzorgt hier en daar vocalen en heeft zelfs meegeschreven aan nummers) krijgt het album toch een bepaalde meerwaarde.
Opener Grey Mountain is een van twee tracks die te beluisteren waren voor de eigenlijke release van het debuut. Hermitage is de andere. Beide tracks zijn te beluisteren via de mediaspeler hierboven. Wat kun je verwachten? Progressieve doom/death met uitstapjes in alle richtingen. In het nummer Decline and Fall hoor ik bijvoorbeeld duidelijk experimentele elementen van My Dying Bride doorschemeren en in de afsluiter Living Mythology kan ik het niet helpen een lichte vergelijking te horen met Paradise Lost.
Jon heeft er dus naast Monsterworks, Bull Elephant, Thūn en Moose Cult nog een extra band bij. Het album verschijnt op zeven maart en er zijn al plannen voor een opvolger. Zeker geen eenmalig project dus. Maar misschien is het voor Jon toch raadzaam om de zang niet op al zijn projecten zelf te doen.
Score:
88/100
Label:
Eat Lead and Die Music, 2025
Tracklisting:
- Grey Mountain
- Perpetual Imbalance
- A Universal Evil
- Hermitage
- Many Shades, a Storm
- Decline and Fall
- Living Mythology
Line-up:
- Jon Higgs – Zang, gitaar
- Kishor Haulenbeek – Gitaar, basgitaar, zang
- James Garnett – Drums
Links: