Grayceon – All We Destroy
Profound Lore Records, 2011
Het meest ondoorgrondelijke album van dit jaar komt van Grayceon. Nochtans is het geen chaotische black of technische death maar progressieve rock/metal. Niet verwonderlijk dat Profound Lore dit naar zich toegetrokken heeft. De band bestaat uit een drummer, een gitarist en een zanger die ook cello speelt. Die zangeres heet Jackie Perez Gratz, die je misschien kent van Giant Squid en haar bijdrages bij talloze andere bands. Dit is het derde album van deze Amerikaanse band.
Enkele zaken moet je weten voor je het album een kans zou geven. Verwacht allereerst geen ruige metal. Ook al klinkt het best stevig, de sound is niet gericht op agressie of brutaliteit. Zo wordt er regelmatig vertrokken vanuit intieme akoestische scenario’s waar de cello veel ruimte en volume krijgt. Geen gelikte productie dus maar een realistisch geluid, alsof je naast de band staat terwijl die aan het opnemen zijn. De leidraad doorheen de lange, avontuurlijke composities zijn de bij tijd en wijle excentrieke zanglijnen van Jackie, die een onwezenlijke avant-garde vibe geven aan het geheel. Daarnaast vormen ook de sierlijke cello-arrangementen en akkoorden telkens opnieuw een verhaallijn die accenten meekrijgen door de veelzijdige roffels en de intense distortion-dosissen vanuit metal-oogpunt. Daarbij hoort natuurlijk ook een folkloristische insteek (Once A Shadow), op een zeer authentiek aanvoelende manier uitgespeeld. En zo kan ik nog even doorgaan met het benoemen van de jazzy partijen, de psychedelische rockpassages en de experimentele crossover-momenten.
Een heel erg aparte mix van stijlen en klanken uit verschillende decenia. Fans van Ulver, Maudlin of The Well of In The Woods kunnen hier volgens mij wel iets mee aanvangen, al is dat geen garantie. Aparte plaat dit.
Tracklisting:
- Dreamer Deceived
- Shellmounds
- We Can
- Once a Shadow
- A Road Less Traveled
- War’s End
Line-up:
- Zack Farwell – Drums
- Max Doyle – Guitars, Vocals
- Jackie Perez Gratz – Cello, Vocals
Links: