In 2016 kwam het debuutalbum Iconostasis uit van deze Australische blackmetalband Graveir. Nu goed vier jaar later is er een vervolg met de al even onheilspellende titel King Of The Silent World. Dit ongure vijfkoppige gezelschap heeft reeds meerdere podia onveilig gemaakt met bands als 1349, Belphegor en een hele hoop andere. Mij zijn ze onbekend en ik ben dus benieuwd. Zoals zovele bands heden ten dage verschuilen de leden zich onder kappen of maken ze gebruik van maskers.
Tien heldere, hemelse liedjes werden door deze kerels en jongedame op dit schijfje gebrand. Het is natuurlijk geen vrolijke verzameling deuntjes maar eerder een collectie gitzwart goed. Wat me direct opvalt zijn de vocalen die volleerd tussen de riffs doorfietsen en op de meest onlogische momenten starten of stoppen. Ook de drumritmes lijken me op het eerste gehoor behoorlijk houterig en stijf te zijn. Het vloeit niet, of hoe schrijf je zoiets. En als er dan wat snelheid inzit wordt het vakkundig naar de galemiezen geholpen. The Fetch Of Crooked is nog maar het derde nummer op de plaat en ik begin me al mateloos te ergeren. Het bovenstaande wordt vakkundig speeltechnisch uitgediept om alzo te komen tot wat ik blackmetalbrol pleeg te noemen. Het belooft dus een helse klus te worden om nog zeven nummers uit te zitten. Of heb ik mijn mening te snel gevormd?
Ik denk het niet. Luister maar eens naar de eindriffs in het nummer Bathed in Acheron of het begin van Waiting… om te horen hoe stroef dit allemaal in elkaar steekt. Eén nummer komt in de buurt van hoe black metal zou moeten klinken en overstijgt de rest wat deze band in elkaar geprutst heeft, en dat is In Remnant Light. Hier komt die monotone riffstructuur met die eenvoudige screams op één of andere reden wél tot zijn recht. Ook in Immacolata zit er een lekker stampend roffeltje verwerkt. Maar met deze zaken trek je de boel niet recht natuurlijk.
Niet direct een schijfje voor de vuilbak maar het komt toch dicht in de buurt. Meer een schijfje dat je richting de vuilbak gooit, net op de rand ketst en dan op de grond valt. Vervolgens krijg je medelijden en stop je het toch in je collectie om vermoedelijk nadien nooit meer te beluisteren. Nog twee tips aan de bandleden: kap en maskers afzetten want dan zien jullie misschien wat jullie aan het doen zijn. En vervolgens nog: niet elk nummer heeft een ambient-achtige geluidsescapade nodig om mee te eindigen…
Score:
50/100
Label:
Impure Sounds, 2020
Tracklisting:
- Charnel Bacchanalia
- Scaphism
- The Fetch Of Crooked Spine
- Bathed In Acheron
- In Remnant Light
- Immacolata
- Waiting…
- Fodder For The Gears
- Phantasms In Daguerreotype
- Father, Devourer
Line-up:
- Gloom – Zang
- Emaciation – Gitaar
- Vvoid – Gitaar
- Pandora – Basgitaar
- XI – Drums
Links: