Grave Digger – Fields Of Blood

Geschreven door op 02-06-2020 om 19:00.

Grave Digger is een heavy/powermetalfenomeen. Een fenomeen dat niet zoveel te vertellen heeft, maar toch. Een fenomeen blijft het. Fields of Blood is album nummer twintig. Twintig albums in veertig jaar tijd is best een prestatie, waarvoor mijn hartelijke felicitaties. Een verdere introductie lijkt me overbodig. Als u nu nog altijd dom vragend kijkt als iemand ‘Grave Digger‘ zegt, dan verzoek ik u om naar www.popmuziek.nl te vertrekken. Haten mag, liefhebben mag, maar voor onwetendheid is geen plaats in dit geval.

Grave Digger kiest op Fields of Blood voor het welbekende Schotse thema. Muzikaal is het ook een dikke knipoog naar Tunes of War en The Clans Will Rise Again. Een straf is dat niet. De productie is modern en gebalanceerd, waarbij niet aan zwaarheid wordt ingeboet. De meezingers zoals Lions of the Sea en Union of The King worden afgewisseld met de wat zwaardere metalverhandelingen zoals Freedom en All For The Kingdom. Die laatste is een liedje dat een goede samenvatting is van de muziek van de band. Galopperende refreintjes zijn voorzien van epiek en scheurende gitaren. Het album is daarnaast volop gevuld met doedelzakdeuntjes.

Axel Ritt heeft de afgelopen jaren nogal eens zeikerig commentaar gekregen op zijn spel. In mijn ogen onterecht, want ook hier laat de beste man horen dat hij muziek kan schrijven en spelen. Toegegeven, zijn stijl is minder flamboyant dan die van Uwe Lulis. Solo’s zijn bovendien misschien niet zijn sterkste punt, maar Axel Ritt is bijzonder sterk in de melodieuze powermetallijnen. Op een nummer als The Heart of Schotland komt die no-nonsense aanpak episch naar voren. Vuistjes in de lucht en zing maar weer mee, je ontkomt er bij deze band niet aan. Thousand Tears is een akoestische ballad die de flow wat breekt, en waar Battle Beast-zangeres Noora Louhimo een vrij prominente rol krijgt.  Fields of Blood bouwt op gebruikelijke wijze wederom op tot epiek, met samen gezongen refreinen. Verder wordt er gehakt en gemetald alwaar ons aller Chris Boltendahl laat horen dat hij nog steeds metaal als de neuk is. Zijn rauwe stemgeluid blijft metal klinken na al die jaren, dat is toch een wonder van de natuur. Het outro Requiem for the Fallen is nog een wat langdradig en onnodig muzikaal uiteinde.

De grootste verrassing van dit album is het feit dat de Duitsers van Grave Digger na veertig jaar nog steeds in uitstekende vorm zijn. Experimenteren is niet verkeerd, maar Napalm Records heeft er nog wel eens een handje van om achterlijk vrolijke zooi uit te brengen. Denk even aan Zombie Dance bijvoorbeeld. Gelukkig blijft een dergelijk experiment hier achterwege en gaat de band volledig op de Zware Metalen. The Living Dead en Healed by Metal waren wat mij betreft geen hoogvliegers. Fields of Blood gaat de boeken in als een top tien album in de discografie van Grave Digger.

Score:

85/100

Label:

Napalm Records, 2020

Tracklisting:

  1. The Clansman’s Journey
  2. All for the Kingdom
  3. Lions of the Sea
  4. Freedom
  5. The Heart of Scotland
  6. Thousand Tears
  7. Union of the Crown
  8. My Final Fight
  9. Gathering of the Clans
  10. Barbarian
  11. Fields of Blood
  12. Requiem for the Fallen

Line-up:

  • Chris Boltendahl – Vocalen
  • Jens Becker – Basgitaar
  • Axel “Ironfinger” Ritt – Gitaar
  • Marcus Kniep – Drums

Links: