Mijn oog zag het eerder. Het Franse Gorgon is levend en brengt een tweede album na een lange stilte. Traditio Satanae is de naam en het genre is black metal. Black metal van de oude stempel. Het is de variant zonder keyboards en post-invloeden. Gorgon maakt helder geproduceerde riffgebaseerde black metal.
U schreeuwt: “Wat zijn de referenties?”. Een terechte vraag. Het klinkt als Naglfar. Misschien is Traditio Satanae iets wat je “Season-of-Mist-black-metal” kan noemen. Een band als Seth, Mörk Gryning, of 1349 op een punky old-school dag, en niet vies van death metal, daar moet u aan denken. De band zit trouwens bij Osmose Records, maar dat is vooral te danken aan het feit dat muzikale duizendpoot en bandbrein Chris daar kennissen heeft rondlopen.
Afijn, genoeg geluld, tijd voor de muziek. Traditio Satane is een logisch vervolg van The Veil of Darkness. Een aantal zaken valt echter op. In de eerste plaats zijn de riffs een stuk minder vrolijk. Chris is op dit album een stuk haatdragender en weet dat ook in zijn vocale aflevering over te brengen. Het is alsof hij te midden van de vlammen in de hel staat te knauwen en knarsen. De drums ratelen voort, vaak punky, maar elke keer met een duidelijk onderscheid tussen de structuren. Zo bouwt Gorgon afwisseling en twists in. Traditio Satanae is een album dat voorbij vliegt. Het is catchy, en dat is precies waar de band het van moet hebben, want bijster intelligent zit het allemaal niet in elkaar. Hoewel de hele plaat prima achter elkaar te beluisteren is, missen een paar echte knallers. In die zin is de plaat eerder gericht op het neerzetten van een directe ervaring, niet zozeer een epische of gedenkwaardige. Zeker, er komen epische passages voor, bijvoorbeeld op Entrancing Cemetry. Gorgon weet echter niet te kapitaliseren op dat soort episodes, waardoor het al gauw nog steeds een ontzettend hoge dosis energie en directheid blijft uitstralen. De riffs zijn lekker, maar qua songschrijven en gevatheid mist het nog net dat extra stapje naar een échte topplaat. The Long Quest en Scorched Earth Operation springen er bovendien uit als nogal saai.
Een prima plaat van Gorgon, maar niet eentje waarvan je je de afzonderlijke liedjes veel zal herinneren. Het is vooral de som der delen die hier een prima lopend blackmetalfeest van maken. De eerste helft van het album is daarbij duidelijk het sterkst. Traditio Satanae bevat een hele rits aan leuke riffs en energieke passages. Nadeel is dat het wat gehaast overkomt en soms wat weinig doordacht eruit komt rollen. Hou je van catchy riffs en directe pretentieloze satansaanbidding dan kan je hiervoor op je knietjes gaan. Leg die albumhoes wel even onderop de stapel.
Score:
75/100
Label:
Osmose Productions, 2021
Tracklisting:
- Blood of Sorcerer
- Death Was Here
- Entrancing Cemetery
- Let Me See Behind
- Sacrilegious Confessions
- My Filth Is Worth Your Purity
- Traditio Satanae
- As Dawn Will Be Slow to Come
- The Long Quest
- Scorched Earth Operation
- At the Beginning There Was Hate
Line-up:
- Chris – Alles
Links: