Gnaw Their Tongues, één van de minder toegankelijke creaturen van Mories, bracht onlangs deze EP uit, met drie nieuwe nummers vol auditieve ongein. Na vele luisterbeurten acht ik nu de tijd rijp voor een muzikale dissectie. Wie Gnaw Their Tongues kent, weet dat dat onbegonnen werk is. We doen het alsnog, tegen beter weten in.
De sleur van de Dood, daar beginnen we mee. Een neurotische legering van oudschoolse blackmetalgitaarvibraties, spannende thrillerstrijkers en etherische doodswalmen, waarin Mories als een voleerd keelkundige de meest verzeeuwde klanken aan elkaar kokhalst. Altijd fijn. Het titelnummer is zowaar nog desoriënterender, omwille van de door elkaar lopende ritmes die dan nog eens gewaagd zelf hun eigen pad kiezen. Torture muziek met experimentele black metal, alarmerende engelengezangen en algehele muzikale hysterie. Leuk leuk.
Thieves with Swollen Tongues gaat nog verder de waanzin in, en geeft een vorm van avantgarde weer, van kunstzinnige onzinnigheid die op een bepaalde manier “klopt”. Interveniërende gitaarlijnen dwalen rond in een industriële kilte die vooral door een snel tikkende en uiterst irritante “drumsectie” gevoed wordt. Mories zijn gekscherende en psychisch zieke litanieën maken het opnieuw af, en zorgen ervoor dat dit Wenn die leere Seele zur Hölle fährt weer eens vintage Gnaw Their Tongues is. Voor zover dat überhaupt bestaat. Fijn en leuk ja.
Label:
Eigen Beheer, 2016
Tracklisting:
- De sleur van de Dood
- Wenn die leere Seele zur Hölle fährt
- Thieves with Swollen Tongues
Line-up:
- Mories
Link: